Zespół Szkół Ponadpodstawowych nr 1 im. Tadeusza Kościuszki w Tomaszowie Mazowieckim

ZSP 1 im. Tadeusza Kościuszki

technikum
Wejście do najnowszej części kompleksu szkolnego
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Miejscowość	Tomaszów Mazowiecki
Adres	ul. Św. Antoniego 29, 97-200 Tomaszów Mazowiecki
Data założenia	1922
Patron	Tadeusz Kościuszko
Liczba nauczycieli	80[1]
Dyrektor	Dariusz Kwiatkowski
Wicedyrektorzy	Jolanta Nikodemska, Urszula Seredyn[2]
Członkostwo	Certyfikowane Klasy Mundurowe Ministerstwa Obrony Narodowej, Związek Polskich Spadochroniarzy[3]
Położenie na mapie Tomaszowa Mazowieckiego ZSP 1 im. Tadeusza Kościuszki
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de ZSP 1 im. Tadeusza Kościuszki
Położenie na mapie województwa łódzkiego ZSP 1 im. Tadeusza Kościuszki
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego ZSP 1 im. Tadeusza Kościuszki
51°31′42,704″N 20°00′43,556″E/51,528529 20,012099
Strona internetowa

Zespół Szkół Ponadpodstawowych nr 1 im. Tadeusza Kościuszki w Tomaszowie Mazowieckim (ZSP 1 im. Tadeusza Kościuszki) – kompleks szkół ponadpodstawowych w Tomaszowie Mazowieckim w skład którego wchodzi najstarsza szkoła techniczna w Tomaszowie, będąca jednocześnie drugą najstarsza szkołą średnią w mieście. Od początku XXI wieku również tomaszowska szkoła kadetów z certyfikowanymi przez MON klasami mundurowymi. Mieszkańcy i miejscowa prasa nazywa szkołę „Mechanikiem”^[4][5][6][7].

Najstarsza część kompleksu szkolnego „Mechanika” widoczna od ulicy św.Antoniego

Główny dziedziniec kompleksu

Wewnątrz hali sportowej „Mechanika”

Trybuny i antresole przed sceną teatralną

Widok na szkołę od strony ulicy Tadeusza Kawki

Widok na najnowszą część kompleksu od strony rzeki Pilicy

Wejście do klas warsztatowych

Kadetki ZSP1 w zimowych strojach szkolnych (2022)

Dawna manufaktura Augspachów, przez wiele lat PRLu warsztaty szkolne

Historia

W Tomaszowie Mazowieckim, mimo prężnie rozwijającego się od połowy XIX wieku przemysłu lekkiego, przez 70 lat nie istniało szkolnictwo techniczne. Fabryki produkcji tkanin i ich wykańczalnie, swoje kadry wyższego szczebla rekrutowały z ojczyzn właścicieli. Miejscowa młodzież trafiała do pracy bez kwalifikacji, a te, głównie manualne, zdobywała w warsztatach rzemieślniczych i bezpośrednio jako robotnicy fabryk^[8].

Wraz z odzyskaniem niepodległości

Dopiero wraz z odrodzeniem się państwa polskiego w 1918 roku i powstaniem jego lokalnej administracji, rozpoczęto budowę oświaty zorientowanej na kształcenie wykwalifikowanych kadr dla przemysłu. Tym samym, w 1922 roku utworzono w Tomaszowe Miejską Szkołę Dokształcającą Zawodową. Jej siedzibą stałą się kamienica przy ulicy św. Antoniego 57 (wówczas istniało tam również Państwowe Seminarium Nauczycielskie). Organizatorem szkoły a następnie jej dyrektorem został Jan Piotrowski. Szkoła nieprzerwanie działała do wybuchu II wojny światowej, choć kształciła wyłącznie chłopców^[9].

Po wojnie

Po zajęciu Tomaszowa przez Armię Czerwoną 18 stycznia 1945 roku i ustanowieniu w mieście polskiej administracji, kierownictwo szkoły technicznej powierzono Stefanowi Kiełbasińskiemu. Zmienił się wówczas charakter placówki - przestała być ona szkołą kształcącą wyłącznie do pracy w przemyśle, a profile poszerzono o klasy usługowe. Po wojnie rozpoczęły się też pierwsze nabory żeńskie. Przez kilka powojennych lat dyrekcja usilnie zabiegała u władz o pozyskanie nowych budynków na warsztaty. Kilka lat później udaje się jej przejąć budynki przy ul. Farbiarskiej 19/23. A w latach 1948-1949 dwa budynki przy dzisiejszej ulicy św. Antoniego 57. W 1946 roku w szkole uczyło się 378 osób, w tym 119 dziewcząt. W latach 50. XX wieku ofertę szkoły poszerzono o profil elektryczny, jednocześnie zmieniając nazwę placówki "Państwowa Średnia Szkoła Zawodowa". Szkoła zmieniła również lokalizacje na dawną manufakturę Augspachów oraz 2-piętrowy budynek przy ul. Armii Czerwonej 12, gdzie mieściły się warsztaty. Od roku szkolnego 1952/1953 dyrektorem zostaje Jan Gajda. W czasie zarządzania dyrektora Gajdy uczniowie kształcą się dodatkowo również na kierunkach: tokarz, ślusarz, sprzedawca.

W 1982 roku przy szkole wybudowano nowoczesną halę sportową^[10].

27 listopada 1982 nadano szkole obecnego patrona - Tadeusza Kościuszkę, którego wybrano podczas plebiscytu wśród uczniów^[10].

Po 1989 roku

Po śmierci dyrektora Dorociaka szkołą przez niemal dekadę zarządzał inżynier Andrzej Szymczak. Poszerzył on profil kształcenia placówki o Technikum Hotelarskie cieszące się głównie zainteresowaniem dziewcząt. W latach dwutysięcznych, gdy dyrektorką została Grażyna Haraśna w skład ZSP 1 weszło liceum kadetów skoncentrowane na kształceniu kadr do służby w Wojsku Polskim. Od 2005 roku szkoła kształci informatyków i mechatroników. Jednocześnie w związku ze zmianami na rynku pracy, zakończono rekrutacje do technikum mechanicznego, przez dziesięciolecia stanowiącego główny profil kształcenia. W 2012 roku zakończono budowę kompleksu szkolnego. Infrastrukturę poszerzono o 18 pracowni zawodowych: mechatroniki, teleinformatyki, elektroniki, elektryki, spawalnictwa. Nowe budynki połączono z pozostałymi oszklonymi łącznikami. Powstało wówczas również kryte tartanem boisko szkolne^[10].

Podczas rekrutacji w 2019 roku klasa o profilu technik informatyk była najpopularniejszą w Tomaszowie. O przyjęcie na jedno miejsce ubiegało się 15 osób^[11].

Współpraca międzynarodowa

Od początku lat 90. ZSP1 współpracuje z największą szkołą w holenderskim Helmond – ROC Ter AA. Regularnie dochodzi do wizyt studyjnych uczniów i nauczycieli obu placówek^[12][13][14]. Szkoła uczestniczy również w unijnym programie „Wiedza Edukacja Rozwój”^[15]. W listopadzie 2019 roku w ramach programu odbyła się wizyta uczniów i uczennic ZSP 1 w portugalskiej Escola Secundária w Barcelos^[16]. W 2017 roku w ramach projektu „Europejska jakość Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 w Tomaszowie Mazowieckim - wzmacniamy kompetencje językowe i zawodowe nauczycieli” – nauczyciele szkoły doskonalili kompetencje językowe w Cambridge w Wielkiej Brytanii^[17]. We wrześniu 2021 roku uczniowie i uczennice przebywali we Foligno we Włoszech w ramach unijnego programu „Ponadnarodowa Mobilność Uczniów''^[18]. W listopadzie i w grudniu 2021 roku dwie grupy uczniów szkoliły się w Sewilli i Maladze w Hiszpanii^[19].

Tomaszowscy kadeci

W połowie 2014 roku, w związku z rosnącą popularnością klas o profilu obronnym, szkoła podpisała porozumienia o współpracy z 25 Brygadą Kawalerii Powietrznej. Uczniowie i uczennice regularnie są szkoleni na terenie tomaszowskiej jednostki. Zarówno na co dzień jak i podczas uroczystości miejskich reprezentują szkołę w umundurowaniu kadetów. W 2017 roku ZSP1 został włączony przez MON do grona 58 szkół z certyfikowanymi przez ministerstwo klasami mundurowymi^{[20][21][10][22][23][24][25][26]}. Szkoła należy do Związku Polskich Spadochroniarzy który w Tomaszowie ma swój oddział reprezentowany przez płk. rez. Adama Grelę, byłego dowódcę 25 Brygady Kawalerii Powietrznej^[27]. Związek organizuje szkolenia dla kadetów szkoły, w tym skoki spadochronowe^[28].

Dyrektorzy szkoły od 1922 roku

• Jan Piotrowski;
• Stefan Kiełbasiński;
• Jan Gajda;
• Ireneusz Gałecki;
• Jan Dorociak;
• Andrzej Szymczak;
• Grażyna Haraśna;
• Ryszard Rupniewski;
• Dariusz Kwiatkowski.

Znani absolwenci

• Bogusław Mec – kompozytor, piosenkarz;
• Jan Józwik – panczenista, olimpijczyk z Lake Placid w 1980 roku;
• Wanda Panfil – biegaczka, zwyciężczyni wielu prestiżowych maratonów na świecie, olimpijka;
• Zbigniew Zieliński – siatkarz, członek Reprezentacji Polski, wicemistrz Europy, zdobywca Pucharu CEV;
• Jaromir Radke – panczenista, dwukrotny olimpijczyk (Albertville 1992, Lillehammer 1994), 26–krotny mistrz w rywalizacji krajowej;
• Włodzimierz Gawęda – zastępca komendanta Służby Ochrony Państawa (od 2019 roku)^[29];
• Artur Ostrowski – poseł na Sejm RP^[30].

Zobacz też

• I Liceum Ogólnokształcące im. J.Dąbrowskiego – najstarsza tomaszowska szkoła średnia;
• Szkoła Podstawowa nr 3 im. Józefa Piłsudskiego – najstarsza tomaszowska szkoła podstawowa;
• Szkoła Podstawowa nr 1 im. Aleksandra Kamińskiego – pierwsza tomaszowska szkoła podstawowa w II RP.

Przypisy