Zespół nieuwagi stronnej

Zespół nieuwagi stronnej, zespół pomijania (zaniedbywania) stronnego (połowiczego), jednostronne „zaniedbywanie” przestrzeni – zaburzenie polegające na utrudnieniu spostrzegania lub niedostrzeganiu połowy przestrzeni po stronie przeciwległej do uszkodzonej półkuli mózgu.

Charakterystyka

Pacjenci z zespołem nieuwagi stronnej nie dostrzegają i ignorują jedną stronę przestrzeni. Badania i obserwacje sugerują jednak, że posiadają nieświadomą wiedzę na temat pomijanej strony. Świadczą o tym m.in. wyniki eksperymentów „Płonący dom” i „Pęknięty kieliszek”. Pacjentom pokazywano dwa rysunki domów, z których jeden płonął po pomijanej stronie i dwa rysunki kieliszków, z których jeden był wyszczerbiony po pomijanej stronie i pytano, w którym domu chcieliby zamieszkać i z którego kieliszka chcieliby się napić. Badani twierdzili, że obiekty na obu rysunkach są takie same, ale jednocześnie wybierali niepalący się dom i nieuszkodzony kieliszek.

Objawy

Objawami zespołu nieuwagi stronnej są m.in.:

• pisanie tylko po jednej stronie kartki
• wkładanie tylko jednego rękawa lub jednego buta
• golenie połowy podbródka
• robienie makijażu połowy twarzy

Patogeneza

Zaburzenia w zespole nieuwagi stronnej występują po uszkodzeniu obszarów ciemieniowo-skroniowych prawej półkuli, a mechanizm prawdopodobnie polega na nieadekwatnej ocenie informacji percepcyjnych, które są spowodowane zaburzeniami relacji między nieświadomymi a świadomymi aspektami procesu spostrzegania.

Zobacz też

• autotopagnozja
• zespół widzenia mimo ślepoty

Bibliografia

• Osobliwości w działaniu mózgu; s. 66, 67. W: Anna Herzyk: Neuronalny świat umysłu. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2005. ISBN 83-7308-560-2.