Zgniotowate

Zgniotowate

Ibaliidae
Thomson, 1862
Okres istnienia: Eocen (Lutet) – dziś 47–0 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 47/0 47/0
zgniot husarczyk imago
larwa
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Infragromada	nowoskrzydłe
(bez rangi)	Holometabola
Rząd	błonkoskrzydłe
Podrząd	trzonkówki
(bez rangi)	owadziarki
Nadrodzina	galasówki
Rodzina	zgniotowate

Zgniotowate (Ibaliidae) – rodzina błonkówek z podrzędu trzonkówek.

Ewolucja

Rodzina ta pochodzi prawdopodobnie ze wsch. palearktyki i płn. krainy orientalnej^[1], choć najstarsze skamieniałości, pochodzące z Lutetu (Eocen) znaleziono w bursztynie bałtyckim^[2]. Przedstawiciele rodzaju Ibalia wcześnie rozprzestrzenili się do zach. nearktyki, gdzie nastąpiła ich radiacja, po czym rozprzestrzenił się on po holarktyce^[1].

Zasięg występowania

Większość gatunków występuje na półkuli północnej ^[3]. W Polsce trzy lub cztery gatunki^[4](zobacz: zgniotowate Polski).

Budowa ciała

Zgniotowate osiągają 8-16 mm długości. Odwłok jest silnie spłaszczony, o ostrych krawędziach^[3].

Biologia i ekologia

Larwy są parazytoidami larw trzpiennikowatych. Wczesne stadia rozwojowe żerują wewnątrz żywego żywiciela, późniejsze zaś, wydostają się na zewnątrz i zjadają pozostała część^[3].

Systematyka

Do rodziny zgniotowatych zalicza się 19 żyjących gatunków zgrupowanych w trzech rodzajach^[3][1]:

• Eileenella
• Heteribalia
• Ibalia

Oraz jeden rodzaj wymarły^[2]:

• †Archaeibalia

Przypisy