Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia
 | Ten artykuł od 2021-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Dewiza: Jedność i miłość w Duchu Świętym | |
 | |
| Pełna nazwa | Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia |
|---|---|
| Nazwa łacińska | Congregatio Sororum Canonissarum Spiritus Sancti de Saxia |
| Skrót zakonny | CSS |
| Wyznanie | katolickie |
| Kościół | rzymskokatolicki |
| Założyciel | Gwidon z Montpellier |
| Data założenia | druga poł. XII w. |
| Data zatwierdzenia | 1198 |
| Strona internetowa | |
Zgromadzenie Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego de Saxia (łac. Congregatio Sororum Canonissarum Spiritus Sancti de Saxia) – żeńska gałąź Zakonu Ducha Świętego założonego przez Gwidona z Montpellier, a zatwierdzonego przez papieża Innocentego III w 1198; zakonnice popularnie nazywane są kanoniczkami lub duchaczkami.
Historia
Historycy przyjmują, że założyciel urodził się w drugiej połowie XII wieku w bogatej rodzinie szlacheckiej Guillemów, w posiadaniu której od dwóch wieków było miasto Montpellier. Gwidon był najmłodszym synem spośród dziesięciorga dzieci Guillema VII, księcia Montpellier i Matyldy, hrabiny z Burgundii.
Powołaniem Gwidona była służba chorym i ubogim. Za odziedziczony majątek wybudował około roku 1180 szpital na przedmieściu Montpellier. Widział biedę ówczesnego świata i dlatego gromadził w nim porzucone dzieci, kobiety oczekujące dziecka, chorych, ubogich, pielgrzymów. Wszystkim sam osobiście posługiwał. Zgromadził wokół siebie naśladowców, którzy dali początek nowemu zakonowi. Dzieło swe Gwidon oddał w opiekę Duchowi Świętemu.
W 1198 r. zakon został zatwierdzony przez papieża Innocentego III.
Do Polski zakonnicy Ducha Świętego zostali sprowadzeni w 1220 r. przez biskupa Iwona Odrowąża. Początkowo założyli szpital w Prądniku k. Krakowa. W 1244 r. biskup Jan Prandota przeniósł szpital do Krakowa. W 1741 r. prowincja polska została wyjęta spod władzy generała rzymskiego, a linia żeńska w Polsce otrzymała autonomię, przyjmując nazwę „Siostry kanoniczki Ducha Świętego de Saxia”. Siostry rozpoczęły wówczas samodzielną działalność charytatywną służąc chorym, ubogim i wychowując dzieci[1].
W okresie międzywojennym duchaczki prowadziły gimnazja i szkoły zawodowe dla dziewcząt, internaty i szkoły powszechne oraz przedszkola.
Charyzmat
Aktualnie w Polsce siostry kanoniczki Ducha Świętego de Saxia realizują charyzmat miłości miłosiernej w posłudze chorym w szpitalach, domach opieki i domach prywatnych a także przez wychowanie dzieci i młodzieży w ramach katechizacji. Prowadzą przedszkola, placówkę opiekuńczo-wychowawczą, dom samotnej matki i zawodową niespokrewnioną z dzieckiem rodzinę zastępczą. Podejmują również pracę parafialną jako pielęgniarki środowiskowe i opiekunki chorych, organistki, zakrystianki i kancelistki.
Godło Zakonu
Jako godło dla swego zakonu o. Gwidon przyjął podwójny krzyż o dwunastu rozgałęzieniach, który symbolizował Trójcę Świętą, a rozgałęzienia miały wskazywać na dwanaście owoców Ducha Świętego, którymi powinna żyć wspólnota zakonna.
Domy zakonne
- Polska: Kraków ul. Szpitalna – dom generalny, Kraków ul. Lotnicza, Leżajsk – dom nowicjatu, Pacanów, Proszowice, Warszawa, Częstochowa, Lublin, Gdańsk, Mrowla, Busko-Zdrój, Czaniec, Chmielnik, Międzybrodzie Bialskie, Ustka, Sułoszowa
- Ukraina: Pisarówka
- Włochy: Rzym
- Afryka: Burundi: Gatara, Buraniro, Bużumbura
Jubileusze
- 1975 – Jubileusz 800-lecia istnienia Zakonu Ducha Świętego
- 1998 – Jubileusz 800-lecia zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską
- 2008 – „Rok Ojca Gwidona” z racji 800. rocznicy śmierci założyciela
Zobacz też
- Czcigodna Służebnica Boża siostra Emanuela Kalb CSS
- Zakon Ducha Świętego
- Kościół św. Tomasza Apostoła w Krakowie
- Godzinki o Duchu Świętym
Linki zewnętrzne
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Autor: Duchaczki, Licencja: CC BY-SA 4.0
bł. Ojciec Gwidon z Montpellier
Autor: Duchaczki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Siostry Kanoniczki Ducha Świętego de Saxia
One version of the cross emblem of the Hospitallers of the Holy Spirit