Zgrupowanie Krybar

Grupa Bojowa „Krybar”
Ilustracja
Historia
Państwo Polskie Państwo Podziemne
Sformowanie5 sierpnia 1944
Rozformowanie3 września 1944
Powstańcy z „Krybara”: „Rafałki” ze zgrupowania „Konrad”
Powstańcy z „Krybara”: Pluton zgrupowania „Konrad”
Transporter Szary Wilk zdobyty przez żołnierzy VIII Zgrupowania
Pomnik zgrupowania „Krybar” przy ul. Tamka
Plut. pchor. Stanisław Dutkiewicz, dowódca drużyny w plutonie 1142

Zgrupowanie Krybar – właściwie Grupa Bojowa „Krybar” – zgrupowanie Armii Krajowej walczące w powstaniu warszawskim, na terenie Powiśla w Rejonie I Obwodu Śródmieście AK od 5 sierpnia do 3 września 1944.

Grupa Bojowa „Krybar” została utworzona na mocy rozkazu komendanta Rejonu I Obwodu Śródmieście AK 5 sierpnia, z połączenia części dotychczasowych III oraz VIII Zgrupowań oraz oddziału WSOP „Elektrownia”. Dowództwo objął kpt. Cyprian Odorkiewicz „Krybar”. Od 3 września grupa wzmocniona oddziałami ze Starego Miasta otrzymała nazwę Grupa „Powiśle”, której dowództwo objął mjr Stanisław Błaszczak „Róg”. 6 września po upadku Powiśla grupa została rozwiązana.

Organizacja

W skład grupy bojowej weszły:

  • VIII zgrupowanie pod dowództwem por. Mariana Mokrzyckiego „Bicz”, w składzie:
    • 1 kompania – por. Zbyszko Golian „Zbyszek Solny”, plutony 104, 105, 106;
    • 2 kompania – ppor Jan Jasieński „Jaś” (do 7 sierpnia 1944 por. „Bicz” Marian Mokrzycki), plutony 107, 108, 109;
    • 3 kompania – por. Jan Piotrowski „Lewar” (faktycznie walczyła poza zgrupowaniem w Śródmieściu Północnym);
    • 4 kompania – por. Marian Malinowski „Pobóg”, plutony 1141, 1142, 1117;
    • pluton 119 saperów – ppor. Stanisław Andrzejewski „Paweł Zaręba”;
    • pluton 1105 Kolumny Motorowej „Wydra” – por Łęczycki Jerzy „Niesobi".
  • III zgrupowanie „Konrad” – pod dowództwem por. Juliusza Szawdyna „Konrada” w składzie:
    • 1 kompania - por. rez. Henryk Jaworski „Wrzos”;
    • 2 kompania - por. rez. lot. Stanisław Krowacki „Leonowicz";
    • 3 kompania – por. Tadeusz Kisiel „Rawicz”.

Szlak bojowy

1 sierpnia o godzinie 17.00 oddziały VIII zgrupowania podjęły nieudany, ze względu na przewagę ogniową Niemców, atak na Pałac Namiestnikowski, hotel Bristol i Uniwersytet. 2 i 3 sierpnia toczono walki w celu opanowania Powiśla od Wybrzeża Kościuszkowskiego wzdłuż ul. Tamka do Oboźnej, Nowego Światu i ul. Foksal. Udało się opanować rejon od Nowego Światu wzdłuż ul. Smolnej. Niepowodzeniem zakończył się też atak III zgrupowania na most Poniatowskiego i kolejowy most średnicowy. Zdziesiątkowane oddziały zgrupowania obsadziły Powiśle od mostu Poniatowskiego wzdłuż Solca i ul. Dobrej w kierunku północnym. Sukcesem zakończył się atak na Elektrownię Warszawską. Miało to duże znaczenie psychologiczne, a także strategiczne – energia elektryczna była dostarczana do 5 września.

Po zajęciu Powiśla celem zgrupowania stało się zdobycie silnie ufortyfikowanych budynków Uniwersytetu Warszawskiego. Do przeprowadzenia ataku zbudowano samochód pancerny „Kubuś” i użyto zdobytego na nieprzyjacielu 14 sierpnia transportera opancerzonego Sd.Kfz.251/3 Ausf.D, który najpierw otrzymał nazwę „Jaś”, a później „Szary Wilk”. Ataki podejmowane 23 sierpnia i 2 września zakończyły się niepowodzeniem.

Od 3 do 6 września Niemcy przeprowadzali zmasowane ataki w rejonie Powiśla, w wyniku których oddziały zgrupowania zmuszone były wycofywać się ulicą Foksal na drugą stronę Nowego Światu.

Od 6 września podjęto obronę na odcinku Nowy Świat, Warecka, Poczta Główna. Pozycje te zajmowano do 2 października.

Żołnierze

W okresie istnienia Zgrupowania Krybar w poszczególnych jego oddziałach zidentyfikowano następujące liczby żołnierzy[1]:

  • VIII zgrupowanie „Bicz”: 706;
  • III zgrupowanie „Konrad”: 780;
  • Oddział WSOP „Elektrownia”: 329.

Wśród nich byli m.in.: Krzysztof Boruń, Janina Burska-Toborowicz „Siostra Janina”, Barbara Kieżun, Mieczysław Kluge „Karol”, Stanisław Kopf, Jan Kosek „Janosik”, Jerzy Rachwał, Janusz Paszyński „Machnicki”, Zofia Raciborska, Zdzisław Sadowski i Stanisław Szuttenbach „Longin”, Wacław Jastrzębowski[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Piotr Rozwadowski: Wojsko powstania warszawskiego. Wydanie specjalne. Biblioteka II wojny światowej. Polskie Państwo Podziemne. Bellona, 2014, s. 75. ISBN 978-83-11-13351-8.
  2. Wacław Marian Jastrzębowski. 1944.pl. [dostęp 2020-03-07].

Bibliografia

  • W. Rosłoniec, Grupa „Krybar” Powiśle 1944, Warszawa 1989 ​ISBN 83-211-1037-1

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flaga PPP.svg
Flaga Armii Krajowej; symbol na fladze jest złożeniem liter "P" i "W", będących skrótem od "Polska Walcząca" (zob. Znak Polski Walczącej)
Kotwica symbol.svg
Autor: Liftarn, Licencja: CC BY-SA 2.5
Kotwica symbol
Zgrupowanie AK Krybar.jpg
Odznaka Zgrupowania AK Krybar. Opis odznaki: Krzyż równoramienny, z białego metalu o wymiarach 17x17 mm, z symbolem "kotwicy". W środku kwadratowa tarcza z napisem KRYBAR a na ramionach numery pododdziałów "Krybara": III-VIII AK
Warsaw Uprising - Captured SdKfz 251 - 3 (1944).jpg
Powstanie Warszawskie: Niemiecki transporter opancerzony SdKfz 251 zdobyty przez powstańców z VIII zgrupowanie "Krybar" przy Alei Na Skarpie dnia 14.VIII.1944 od 5-tej dywizji SS 'Viking'. Przejazd ulicami Powiśla: ulica Tamka. Transporter zeostał nazwany "Szary Wilk" i był użyty w ataku na Uniwersytet Warszawski.
PL Stanisław Dutkiewicz 1945.JPG
Stanisław Dutkiewicz 1915-1965
Krybar-tamka.jpg
Pomnik zgrupowania AK "Krybar" na warszawskim Powiślu (ul. Tamka)
Warsaw Uprising by Tomaszewski - Rafałki.jpg
Powstanie Warszawskie: Świetnie uzbrojeni żołnierze z oddziału Jana Potulickiego "Rafała Olbromskiego", zwani "Rafałkami", przydzieleni z "Kedywu" dla wzmocnienia Powiśla odpoczywają na ulicy Smulikowskiego. Oddział był częścią Kedywu OW i należał do III zgrupowania por. "Konrada" z Grupy bojowej "Krybar"
Warsaw Uprising by Szober - Stolica 069.jpg
Powstanie Warszawskie: Pluton zgrupowania III "Konrad", wchodzącego w skład Zgrupowania "Krybar" walczącego na Powiślu.