Zhang Chunqiao
 Zhang Chunqiao w 1967 | |
| Data i miejsce urodzenia | 1 lutego 1917 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 21 kwietnia 2005 |
| Wicepremier Chińskiej Republiki Ludowej | |
| Okres | od 17 stycznia 1975 |
| Przynależność polityczna | |
| Sekretarz Komitetu Szanghajskiego Komunistycznej Partii Chin | |
| Okres | od 1971 |
| Poprzednik | Chen Pixian |
| Następca | Su Zhenhua |
| Burmistrz Szanghaju | |
| Okres | od 24 lutego 1967 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | Cao Diqiu |
| Następca | Su Zhenhua |
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Zhang Chunqiao (wym. [tʂɑ́ŋ tʂʰúntɕʰjɑ̌ʊ]; ur. 1917, zm. 21 kwietnia 2005) – chiński polityk, działacz partii komunistycznej, członek bandy czworga.
Od lat 30. pracował jako dziennikarz w Szanghaju; w 1938 wstąpił do Komunistycznej Partii Chin. Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej pracował od 1950 jako korespondent agencji Xinhua, a od 1954 był wpływowym redaktorem gazety Jiefang Ribao ("Dziennik Wyzwolenia").
W 1958 został jednym z komisarzy szanghajskiego komitetu miejskiego KPCh. Poznał w Szanghaju Jiang Qing i współpracował z nią od początku rewolucji kulturalnej. W lutym 1967 zorganizował w Szanghaju krótkotrwałą, zakończoną fiaskiem Komunę Szanghajską, której był przewodniczącym; 1967-1969 był zastępcą przewodniczącego grupy ds. rewolucji kulturalnej przy Komitecie Centralnym KPCh.
Działalność w okresie rewolucji kulturalnej wiązała się z kolejnymi awansami – od 1969 był członkiem Biura Politycznego KC, od 1973 członkiem Stałego Komitetu Biura Politycznego, od 1975 drugim wicepremierem; był również szefem Głównego Zarządu Politycznego Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej. Był kandydatem bandy czworga na premiera i następcę Mao, ostatecznie jednak sam Przewodniczący nieoczekiwanie wyznaczył na premiera mało znanego Hua Guofenga.
Po śmierci Mao Zedonga został aresztowany w październiku 1976; w 1977 pozbawiony oficjalnie wszystkich stanowisk. W styczniu 1981 w procesie bandy czworga został skazany na karę śmierci w zawieszeniu na 2 lata; podczas procesu cały czas milczał i nie odpowiadał na pytania sędziego. W 1983 wyrok zamieniono na dożywotnie więzienie. Ze względu na zły stan zdrowia został zwolniony w sierpniu 2002. Zmarł w kwietniu 2005 po chorobie nowotworowej, o czym oficjalnie agencje chińskie poinformowały z niemal miesięcznym opóźnieniem[1].
Przypisy
- ↑ Francis Markus: China's Gang of Four member dies (ang.). news.bbc.co.uk, 10 maja 2005. [dostęp 2010-11-24].
Bibliografia
- Ludwik Mysak: Chiński proces stulecia. Warszawa: Wydawnictwo Alfa, 1990. ISBN 83-7001-362-7.
Media użyte na tej stronie
1967-07 1967年4月20日北京市革命委员会成立 张春桥-上海革委会主任
Rudá vlajka s Mao Ce Tungem