Zhang Xun
 | |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Zhang Xun zwany Generałem Mafu[1] (ur. 16 września 1854, zm. 11 września 1923) – chiński polityk i wojskowy, który w 1917 roku doprowadził do krótkotrwałej restauracji monarchii Qingów.
Był uczestnikiem wojny chińsko-japońskiej z lat 1894–1895 i brał udział w tłumieniu powstania bokserów. Wierny dynastii Qing podczas rewolucji Xinhai w 1911 roku dowodził obroną Nankinu przeciwko siłom republikańskim, a po proklamacji republiki odmówił obcięcia warkocza, będącego symbolem poddaństwa mandżurskiej dynastii. W 1913 roku podczas tzw. drugiej rewolucji odbił Nankin z rąk Kuomintangu, za co Yuan Shikai mianował go feldmarszałkiem[2].
W nocy z 30 czerwca na 1 lipca 1917 roku wykorzystując kryzys rządowy obalił prezydenta Li Yuanhonga i ogłosił restaurację monarchii, przywracając na tron 11-letniego Puyi. 12 lipca do Pekinu wkroczyła dowodzona przez Duan Qiruia Armia Ocalenia Republiki, zmuszając cesarza do ponownej abdykacji. Pokonany Zhang Xun resztę życia spędził na terenie koncesji japońskiej w Tianjinie.
Przypisy
- ↑ Jonathan Fenby: Chiny : upadek i narodziny wielkiej potęgi. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2009, s. 222. ISBN 978-83-240-1259-6.
- ↑ Zhang Xun - Qing-loyalist General (ang.). history.cultural-china.com. [dostęp 2010-06-08].
Bibliografia
- Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.
- Pu Yi: Byłem ostatnim cesarzem Chin. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1988. ISBN 83-218-0786-0.
| Premierzy Rządu Cesarskiego |
|
|---|---|
| Premierzy Republiki Chińskiej |
|
| Sekretarze stanu Republiki Chińskiej |
|
| Premierzy Republiki Chińskiej |
|
| Premier Rządu Cesarskiego |
|
| Premierzy Republiki Chińskiej |
|
| Premierzy Republiki Chińskiej (rezydujący na Tajwanie) |
|
- kursywa – tymczasowo
Media użyte na tej stronie
Zhang Xun, Premier of Qing Empire July 1917