Zhimen Guangzuo

Zhimen Guangzuo (chiń. 智門光祚; kor. 지문광조 Chimun Kwangjo; jap. Chimon Kōuso; wiet. Trí Môn Quang Tộ, zm. 1031) – chiński mistrz chan ze szkoły yunmen.

Życiorys

Pochodził z prowincji Zhejiang. Udał się w podróż do Yizhou (w pobliżu współczesnego miasta Chengdu), gdzie został uczniem mistrza chan Xianglina Chengyuana. Po otrzymaniu potwierdzenia oświecenia udał się do Shuangchuan w Suizhou. Następnie przeniósł się do klasztoru Zhimen.

Mnich spytał mistrza chan Zhimena: „Czym jest Budda?”
Zhimen powiedział: „Gdy słomiane sandały są znoszone, kontynuuj na bosaka.”
Mnich zapytał: „Co to za sprawa, która jest poza Buddą?”
Zhimen powiedział: „Czubek tego kija podpiera słońce i księżyc”.
Mnich spytał: „Co to jest czysta dharmakaya?”
Zhimen powiedział: „Całe oko jest kurzem”.
Mnich spytał: „Czym to jest, zanim to stare lustro zostanie oczyszczone.”
Zhimen powiedział: „To tylko kawałek miedzi.”
Mnich następnie spytał: „A co z nim po oczyszczeniu?”
Zhimen powiedział: „Możesz sobie wziąć.”[1]

Występuje w gong’anach 21, 91 z Biyan lu.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

  • 42/15. Zhimen Guangzuo (zm. 1031)
  • 45/18. Fayun Faxiu (10271090)
  • 45/18. Yuanfeng Qingman (bd)
  • 45/18. Yuantong Fashen (bd)
  • 45/18. Changlu Yingfu (bd)
  • 47/20.
  • 48/21.

Przypisy

  1. Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. s. 313.

Bibliografia

  • Andy Ferguson: Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Boston: Wisdom Publications, 2000, s. 291–294. ISBN 0-86171-163-7.

Media użyte na tej stronie