Zhu Yigui
| Nazwisko chińskie | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
Zhu Yigui (ur. 1689[1] lub 1690[2], zm. 1721[3] lub 1722) – przywódca powstania antymandżurskiego na Tajwanie z początku lat 20. XVIII wieku[4].
Pochodził z rodziny chłopskiej. Wiosną 1721 na czele kilkusetosobowego oddziału rozpoczął ataki na lokalne oddziały wojsk qingowskich i zadał im kilka porażek. Korzystając z poparcia mieszkańców południa wyspy szybko opanował kluczowe ośrodki miejskie. Uznany za potomka Mingów przyjął tytuł cesarski. Wydał liczne edykty, w których odwoływał do chińskich tradycji narodowych[5]. Jego władzę osłabiały spory z pozostałymi przywódcami rebelii. Zostało to wykorzystane przez rząd mandżurski, którego oddziały, wzmocnione wojskami z kontynentu, ostatecznie krwawo stłumiły powstanie[6].
Przypisy
- ↑ 臺大歷史學報 (Tai da lishi xuebao). Wyd. 39-40. 臺北 (Taibei): 國立台灣大學歷史學系 (Guoli Taiwan daxue lishi xue xi), 2007, s. 45.
- ↑ Divine justice: religion and the development of Chinese legal culture (ang.). Books.google.pl. s. 68. [dostęp 2011-06-05].
- ↑ China (ang.). Worldstatesmen.org. [dostęp 2011-06-05].
- ↑ Roman Sławiński: Historia Tajwanu. Warszawa: Elipsa, 2001, s. 46. ISBN 83-7151-477-8.
- ↑ Historia nowożytna Chin. Warszawa: Wyd. "Książka i Wiedza", 1979, s. 50.
- ↑ Historia nowożytna Chin. Warszawa: Wyd. "Książka i Wiedza", 1979, s. 50-51.
