Zielony Krzyż (Polska)

Zielony Krzyż – konspiracyjna służba sanitarna działająca w okresie II wojny światowej.

Zielony Krzyż powstał jako służba sanitarna powołana do opieki nad rannymi i chorymi żołnierzami Batalionów Chłopskich oraz ludnością cywilną. Założony został w 1942 r. w ramach Ludowego Związku Kobiet. Zielony Krzyż liczył około 8 000 członków. Jesienią 1943 r. został podporządkowany szefowi oddziału sanitarnego Komendy Głównej Batalionów Chłopskich. W województwach utworzono inspektoraty, a w powiatach oddziały złożone z 3 do 5 sióstr[1].

Przypisy

  1. ↑ Encyklopedia II wojny światowej ↓, s. 771.

Bibliografia

  • Encyklopedia II wojny światowej. Praca zbiorowa. Warszawa: MON, 1975.
  • Mała Encyklopedia Wojskowa – Wydawnictwo MON 1971