Ziemia kujawska
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2b/AGAD_Papiez_Klemens_VI_w_sprawie_zwrotu_Polsce_ziemi_kujawskiej_i_dobrzynskiej_przez_zakon_krzyzacki.png/220px-AGAD_Papiez_Klemens_VI_w_sprawie_zwrotu_Polsce_ziemi_kujawskiej_i_dobrzynskiej_przez_zakon_krzyzacki.png)
Ziemia kujawska (łac. Terra Cuiaviensis) – polska jednostka terytorialna w średniowieczu.
Historia
W 1138 r. ziemia kujawska wraz z Mazowszem stały się dzielnicą Bolesława IV Kędzierzawego. Po nim ziemię tę posiadał jego syn Konrad I mazowiecki, który z kolei w 1236 r. nadał ją Kazimierzowi I kujawskiemu[1].
Ziemia kujawska w okresie rozbicia dzielnicowego ulegała podziałom między książętami, przez co obszar ten w XIV wieku podzielono na dwa województwa: brzeskokujawskie i inowrocławskie (początkowo zwane gniewkowskim)[1][2].
Herb
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/77/POL_powiat_inowroc%C5%82awski_COA_2008.svg/160px-POL_powiat_inowroc%C5%82awski_COA_2008.svg.png)
Cuyaviensis terra, in qua pars una medietatem aquile rubee coronate in campo glauco et pro altera medietate medietatem leonis nigri coronati eciam in campo glauco pro insigni portat.
W tarczy czerwony połuorzeł i czarny połulew, razem ukoronowane.
Przypisy
- ↑ a b Województwo Brzesko-kujawskie. W: Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Kraków: 1903.
- ↑ Województwo Inowłocławskie z ziemią Dobrzyńską. W: Zygmunt Gloger: Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Kraków: 1903.
- ↑ Insigniorum clenodiorum Regis et Regni Polonie descriptio. W: Jan Długosz: Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego wydał dr. Z. Celichowski. Poznań: 1885, s. 16.
Media użyte na tej stronie
Klemens VI, papież, poleca biskupom miśnieńskiemu, krakowskiemu i chełmińskiemu, aby przystąpili do wykonania zleceń bulli Benedykta XII z 22 czerwca 1341 r. w sprawie zwrotu Polsce ziemi kujawskiej i dobrzyńskiej przez zakon krzyżacki.