Zimowa opowieść

Antigonus, Leontes, Perdita. mal John Opie

Zimowa opowieść (ang. The Winter’s Tale) – jeden z ostatnich utworów Williama Szekspira powstały w latach 1609–1610. Została opublikowana w Pierwszym Folio w 1623.

Jest określana jako jedna z tzw. sztuk problemowych, gdyż nie da się jednoznacznie określić jej gatunku. Zazwyczaj przyjmuje się, że jest to romans z licznymi cechami tragedii.

Utwór ten jest trawestacją romansu pasterskiego autorstwa Roberta Greene’a z 1590. Z tłumaczeniem tytułu tego utworu jako Opowieść zimowa nie zgodził się Leon Ulrich, który przełożył go jako Zimowa powieść.

Zobacz też

Bibliografia

  • Leslie Dunton-Downer, Alan Riding: Szekspir. Warszawa: Hachette Livre, 2005. ISBN 83-7184-496-4.

Linki zewnętrzne

  • Tekst utworu (ang.)
  • Wszystkie polskie XIX-wieczne przekłady Opowieści zimowej wraz z omówieniami ich strategii i recepcji dostępne są w repozytorium cyfrowym Polski Szekspir UW .
Twórczość Williama Shakespeare’a
Tragedie
Komedie
Kroniki
Wiersze i poematy
Utwory przypisywane
Szekspirowi i zaginione

Shakespeare2.jpg

Media użyte na tej stronie

John Opie - Winter's Tale, Act II. Scene III.jpg
An illustration by John Opie, engraved by Jean Pierre Simon, for Act II, Scene III of Shakespeare's [The] Winter's Tale

LEONTES:

[To ANTIGONUS.] You, sir, come you hither:
You that have been so tenderly officious
With Lady Margery, your midwife, there,
To save this bastard's life,—for 'tis a bastard,
So sure as this beard's grey,—what will you adventure
To save this brat's life?

ANTIGONUS.

Anything, my lord,
That my ability may undergo,
And nobleness impose: at least, thus much;
I'll pawn the little blood which I have left
To save the innocent:—anything possible.

LEONTES.

It shall be possible. Swear by this sword
Thou wilt perform my bidding.

ANTIGONUS.

I will, my lord.

LEONTES.

Mark, and perform it; (seest thou?) for the fail
Of any point in't shall not only be
Death to thyself, but to thy lewd-tongu'd wife;
Whom for this time, we pardon.