Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1968

X Zimowe Igrzyska Olimpijskie
ilustracja
IO 1964

IO 1972

Stolica igrzysk

Grenoble
 Francja

Liczba ekip

37

Liczba sportowców

1158
(947 mężczyzn i 211 kobiet)

Liczba konkurencji

37 w 8 dyscyplinach

Otwarcie

6 lutego 1968

Oficjalne otwarcie

Charles de Gaulle

Zamknięcie

18 lutego 1968

Przysięga olimpijska

Léo Lacroix

Znicz olimpijski

Alain Calmat

X Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się we francuskim mieście Grenoble w dniach 6–18 lutego 1968 roku. Zawody, oprócz Grenoble, przeprowadzono również na obiektach położonych w departamencie Isère. Były to drugie zimowe igrzyska olimpijskie, które odbyły się we Francji. Po raz pierwszy zimową olimpiadę Francuzi zorganizowali w 1924 roku w Chamonix. Miasto zostało wybrane gospodarzem igrzysk, dzięki zwycięstwu w głosowaniu na organizację igrzysk podczas 61. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Innsbrucku 28 stycznia 1964. Francuska kandydatura okazała się lepsza od: kanadyjskiego Calgary, fińskiego Lahti, japońskiego Sapporo, norweskiego Oslo oraz amerykańskiego Lake Placid. Oficjalnego otwarcia igrzysk dokonał prezydent Francji Charles de Gaulle, a przyrzeczenie w imieniu sportowców złożył alpejczyk Léo Lacroix.

W olimpiadzie wzięło udział 1158 sportowców (947 mężczyzn i 211 kobiet) z 37 państw, co było nowym rekordem olimpijskim. Zawodnicy i zawodniczki rywalizowali w 10 dyscyplinach sportowych, a medale przyznano w 35 konkurencjach o jednej więcej niż na poprzednich igrzyskach w 1964 roku. Po raz pierwszy na zimowych igrzyskach olimpijskich reprezentacje Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Republiki Federalnej Niemiec wystąpiły oddzielnie, choć pod tą samą flagą i z tym samym hymnem. W igrzyskach zadebiutowała reprezentacja Maroka.

Igrzyska te przeszły do historii z kilku powodów m.in. jako zawody, na których po raz pierwszy, na szeroką skalę, przeprowadzono badania antydopingowe (bezpośrednio po każdej konkurencji) oraz testy płci. Po raz pierwszy wykorzystano również elektroniczny pomiar czasu, a transmisje z zawodów pokazano w kolorze. Sporym utrudnieniem dla sportowców oraz obserwatorów były duże odległości pomiędzy obiektami sportowymi oraz miejscami zakwaterowania sportowców (wioska olimpijska znajdowała się w kilku niepowiązanych ze sobą osadach). W przeprowadzeniu rywalizacji w konkurencjach alpejskich utrudnieniem była gęsta mgła panująca w górnych partiach tras narciarskich. Do historii przeszła ceremonia zapalenia znicza olimpijskiego – francuski łyżwiarz Alain Calmat przed zapaleniem olimpijskiego ognia pokonywał 96 schodów, a bicie jego serca dzięki pomocy aparatury nagłaśniającej, słyszane było przez wszystkich uczestników ceremonii. Na igrzyskach w Grenoble zadebiutowała reprezentacja Maroka.

Wybór gospodarza

Pomysł zorganizowania igrzysk olimpijskich w Grenoble powstał z inicjatywy prefekta Isère Francisa Raoula, przewodniczącego Związku Narciarstwa w Delfinat Raoula Arduina, architekta Laurenta Chappisa oraz inżyniera dróg i mostów Georges Cumin. Informacje o tym pojawiły się w prasie regionalnej 24 listopada 1960 roku[1]. Inicjatywa ta zyskała poparcie burmistrza miasta Grenoble Alberta Michallona, który 30 grudnia 1960 roku wystosował list do Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, w którym oficjalnie ogłosił, że Grenoble zamierza zorganizować dziesiątą edycję Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1968 roku. W grudniu 1961 roku utworzono komitet ds. kandydatury Grenoble, a przewodniczył mu Albert Michallon. Na ten cel uzyskał dotację w wysokości 170 tys. franków[2]. Komitet uzyskał poparcie władz centralnych w tym Prezydenta Republiki Charles’a de Gaulle’a, który w organizacji Igrzysk widział szansę na zwiększenie na arenie międzynarodowej prestiżu Francji, a dzięki modernizacji obiektów w ośrodkach sportów zimowych również przyciągnięcie turystów[3].

Kandydatury do organizacji Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1964 roku zgłosiło oprócz Grenoble pięć innych miast: kanadyjskie Calgary, fińskie Lahti, japońskie Sapporo, amerykańskie Lake Placid oraz norweskie Oslo, z których dwa ostatnie były gospodarzami Igrzysk w 1932 i 1952 roku. Kandydatura Grenoble została zaprezentowana w innowacyjnym filmie wyprodukowanym przez Jacka Lesage. Głosowanie odbyło się 28 stycznia 1964 roku podczas 61. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Innsbrucku, tuż przed otwarciem igrzysk w tym mieście. Grenoble przyznano organizację igrzysk w trzeciej rundzie głosowania, w której uzyskała 27 głosów do 24 jakie otrzymała kandydatura Calgary. Dzięki temu Grenoble stało się drugim francuskim miastem-gospodarzem Zimowych Igrzysk Olimpijskich po Chaminix, w którym w 1924 roku odbyła się olimpiada[2].

Rozgrywane dyscypliny

Podczas zimowych igrzysk olimpijskich w 1968 roku sportowcy rywalizowali w 35 konkurencjach w 10 dyscyplinach sportowych[4]. Zadebiutowała jedna konkurencja w biathlonie – sztafeta 4 × 7,5 km[5]

Poniżej przedstawiono listę dyscyplin, które znalazły się w programie igrzysk w 1956 roku. W nawiasach podano liczbę konkurencji rozegranych w danej dyscyplinie.

Państwa uczestniczące

Państwa uczestniczące w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1968

W zimowych igrzyskach olimpijskich w 1968 roku udział wzięli sportowcy z 37 państw, jednego więcej niż cztery lata wcześniej w Innsbrucku[6]. Został również ustanowiony nowy rekord reprezentacji uczestniczących w zimowej olimpiadzie[7]. Podczas Igrzysk w Grenoble po raz pierwszy wystąpiły osobne reprezentacje Republiki Federalnej Niemiec i Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W zimowych igrzyskach zadebiutowała reprezentacja Maroka[8].

Wyniki

Statystyka medalowa

Klasyfikacja medalowa
Lp.Państwozłotosrebrobrązrazem
1 Norwegia66214
2 ZSRR55313
3 Francja4329
4 Włochy4004
5 Austria34411
6 Holandia3339
7 Szwecja3238
8 RFN2237
9 Stany Zjednoczone1517
10 Finlandia1225
10 NRD1225

Osiągnięcia reprezentacji Polski

Osiągnięcia reprezentacji Polski
dyscyplinakonkurencjareprezentantmiejsce
saneczkarstwojedynki kobietHelena Macher4.
biathlon20 kmStanisław Szczepaniak4.
biathlon4x7,5 kmsztafeta mężczyzn4.
saneczkarstwojedynki mężczyznZbigniew Gawior4.
biegi narciarskie3x5 kmsztafeta żeńska5.
saneczkarstwojedynki kobietJadwiga Damse5.
saneczkarstwodwójki mężczyznZbigniew Gawior i Ryszard Gawior6.
kombinacja norweskaJózef Gąsienica6.
narciarstwo alpejskieslalomAndrzej Bachleda-Curuś6.
saneczkarstwojedynki kobietAnna Mąka7.
saneczkarstwojedynki mężczyznJerzy Wojnar8.
biathlon20 kmStanisław Łukaszczyk8.
biegi narciarskie5 kmStefania Biegun9.
saneczkarstwodwójki mężczyznLucjan Kudzia i Stanisław Paczka9.

Przypisy

  1. Eric Monnin: L’olympisme à l’école?. 2008, s. 122. ISBN 978-2-84867-240-3.
  2. a b Oficjalny raport Igrzysk Olimpijskich w Grenoble. library.la84.org. [dostęp 2018-09-11].
  3. GRENOBLE (JEUX OLYMPIQUES DE) [1968]. universalis.fr. [dostęp 2018-09-11].
  4. 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2018-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  5. Biathlon at the 1968 Grenoble Winter Games. sports-reference.com. [dostęp 2018-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-23)]. (ang.).
  6. Winter Games Index. Sports Reference. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
  7. Winter Games Index. Sports Reference. [dostęp 2018-09-18]. (ang.).
  8. Olympic Countries. sports-reference.com. [dostęp 2017-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-25)]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Olympic rings.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic rings without rims.svg
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Biathlon pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Biathlon
Cross country skiing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Cross country skiing
Bobsleigh pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Bobsleigh
Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Nordic combined pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
Figure skating pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Figure skating
Speed skating pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Speed Skating
Alpine skiing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
Luge pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Luge
Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Greece (1822-1978).svg
Flaga Grecji (1822-1970 i 1974-1978)
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Japan (1870–1999).svg
Variant version of a flag of Japan, used between January 27, 1870 and August 13, 1999 (aspect ratio 7:10).
Flag of SFR Yugoslavia.svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Yugoslavia (1946-1992).svg
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Romania (1965-1989).svg

Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).

Flag of Romania (1965-1989) (construction).png

Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.

  • l = 2/3 × L
  • C = 1/3 × L
  • S = 2/5 × l
Flag of Romania (1965–1989).svg

Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).

Flag of Romania (1965-1989) (construction).png

Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.

  • l = 2/3 × L
  • C = 1/3 × L
  • S = 2/5 × l
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Italy (1946–2003).svg
Flag of Italy from 1946 to 2003, when exact colors were specified.
Flag of Spain (1945–1977).svg
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 4.0
Flag of Spain during the Spanish State. It was adopted on 11 October 1945 with Reglamento de Banderas Insignias y Distintivos (Flags, Ensigns and Coats of Arms Bill)
State flag of Iran (1964–1980).svg
New Version of ا:Image:Lionflag.svg with a cleaner emblem and the correct ratio.
Flag of Liechtenstein (1937-1982).svg
Flag of Liechtenstein 1937—1982.
Flag of Bulgaria (1967–1971).svg
Autor: Scroch, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flag of Bulgaria (1967-1971). Flag of Bulgaria with Bulgarian coat from 1967
Flag of South Korea (1949–1984).svg
Flag of South Korea (1949-1984)
1968 Winter olympics team.png
Autor: Ivan Ogareff, Licencja: CC BY-SA 4.0
Carte des pays participant aux Jeux olympiques d'hiver de 1968 à Grenoble (en vert).
Flag of the Soviet Union (dark version).svg
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Schematic of the flag as adopted in 1955.