Zina Garrison
Państwo | Stany Zjednoczone | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 listopada 1963 Houston | ||||||||||||
Wzrost | 164 cm | ||||||||||||
Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend | ||||||||||||
Status profesjonalny | 1982 | ||||||||||||
Zakończenie kariery | 1997 | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Wygrane turnieje | 14 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 4 (20 listopada 1989) | ||||||||||||
Australian Open | SF (1983) | ||||||||||||
Roland Garros | QF (1982) | ||||||||||||
Wimbledon | F (1990) | ||||||||||||
US Open | SF (1988, 1989) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Wygrane turnieje | 20 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 5 (23 maja 1988) | ||||||||||||
Australian Open | F (1987, 1992) | ||||||||||||
Roland Garros | QF (1988, 1989, 1991, 1995) | ||||||||||||
Wimbledon | SF (1988, 1990, 1991, 1993) | ||||||||||||
US Open | SF (1985, 1991) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Zina Lynna Garrison, zamężna Jackson (ur. 16 listopada 1963 w Houston) – amerykańska tenisistka, występująca na światowych kortach od 1982 do 1997 roku, finalistka Wimbledonu 1990 w grze pojedynczej, finalistka Australian Open 1987 i Australian Open 1992 w grze podwójnej, mistrzyni Australian Open 1987, Wimbledonu 1988 i Wimbledonu 1990 w grze mieszanej, uczestniczka Mistrzostw WTA w grze pojedynczej (1983–1993) i podwójnej (1987–1995), klasyfikowana w rankingu WTA na 4. miejscu w grze pojedynczej (1989) i na 5. miejscu w grze podwójnej (1988), brązowa medalistka letnich igrzysk olimpijskich w grze pojedynczej (1988) i mistrzyni olimpijska w grze podwójnej (1988), dwukrotna zdobywczyni Pucharu Federacji wraz z drużyną Stanów Zjednoczonych (1989, 1990), reprezentantka Stanów Zjednoczonych w Pucharze Hopmana. Tenisistka praworęczna. Do 2008 kapitan reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Pucharze Federacji oraz na letnich igrzyskach olimpijskich 2008.
Kariera tenisowa
Afroamerykanka, mistrzyni gry serwis-wolej, treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 10 lat. Jako 14-latka zdobyła mistrzostwo kraju w kategorii do lat 18. Wkrótce zaliczała się do ścisłej czołówki juniorek na świecie, a takie sukcesy jak wygrana juniorskiego Wimbledonu i US Open dały jej pozycję liderki rankingu dziewcząt w 1981. W 1982 rozpoczęła karierę zawodową, już w debiucie osiągając ćwierćfinał wielkoszlemowego French Open (przegrała z Navrátilovą). Kolejnym sukcesom na korcie nie stanęła na przeszkodzie choroba, z którą Garrison zmagała się – bulimia. W 1983 Amerykanka była m.in. w półfinale Australian Open, a sezon zakończyła na 10. miejscu rankingu. Rok później odniosła pierwsze zwycięstwo turniejowe, w hali w Zurychu. W 1985 dotarła do półfinału Wimbledonu, a w 1986 w parze z Argentynką Sabatini wygrała swój pierwszy turniej deblowy (Canadian Open).
Występując w parze ze słynnym deblistą Sherwoodem Stewartem świętowała w 1987 swój pierwszy tytuł wielkoszlemowy; amerykański duet okazał się najlepszy na kortach w Melbourne (Australian Open). W tym samym turnieju Garrison dotarła do finału debla kobiet, razem z inną Afroamerykanką Lori McNeil. Pozostałe zwycięstwa wielkoszlemowe również odniosła w grze mieszanej, oba na turnieju wimbledońskim – ze Stewartem triumfowała w 1988, z Rickiem Leachem w 1990. W 1992 ponownie była w finale debla Australian Open, tym razem z Mary Joe Fernández.
Wielkie sukcesy przyniosły Zinie Garrison igrzyska w Seulu w 1988, na których tenis po wielu latach odzyskał status sportu olimpijskiego (cztery lata wcześniej był dyscypliną pokazową). Amerykanka wygrała turniej deblowy w parze z Pam Shriver, pokonując w finale Czeszki Novotną i Sukovą 4:6, 6:2, 10:8. Zdobyła również medal w grze pojedynczej, tym razem brązowy; w ćwierćfinale pokonała swoją partnerkę deblową Shriver, w półfinale nie sprostała późniejszej zwyciężczyni, Niemce Steffi Graf.
Również w 1988 była w półfinale singla na US Open, pokonując po drodze m.in. Navrátilovą (jedyne w karierze zwycięstwo Garrison nad tą rywalką), a przegrywając z Sabatini. Dalsze udane występy w kolejnym sezonie (m.in. wygrane turnieje w Oakland, Chicago i Newport) zapewniły jej najwyższą pozycję w rankingu w karierze – nr 4. W 1989 dotarła do półfinału US Open (czwarty w karierze półfinał wielkoszlemowy); w ćwierćfinale tego turnieju pokonała Chris Evert 7:6, 6:2, która tym występem zakończyła wieloletnią karierę.
Wimbledon 1990 okazał się szczytowym punktem kariery Ziny Garrison. Oprócz wspomnianego już triumfu w grze mieszanej z Rickiem Leachem dotarła po raz pierwszy (i jedyny) do singlowego finału wielkoszlemowego. Na wimbledońskiej trawie okazała się lepsza kolejno od trzech rywalek z czołowej dziesiątki na świecie – najpierw od Czeszki Sukovej (6:3, 6:3), potem Serbki Seles (nr 3 na świecie, zwyciężczyni French Open miesiąc wcześniej, 3:6, 6:3, 9:7), wreszcie Niemki Graf (liderki rankingu światowego i obrończyni tytułu, 6:3, 3:6, 6:4). W finale Amerykanka nie sprostała jednak weterance Navrátilovej (4:6, 1:6), która sięgnęła tym samym po swój dziewiąty triumf w grze pojedynczej na Wimbledonie (co stanowi niepobity rekord).
Kolejne lata nie przynosiły już tak spektakularnych sukcesów. Aż do 1993 Garrison startowała regularnie w turniejach Masters (łącznie 12 razy w singlu), odpadając jednak zazwyczaj już w I rundzie. Pięć razy grała także w Mastersie deblowym. Wielokrotnie dochodziła do czołowych rund w turniejach wielkoszlemowych (m.in. ćwierćfinały Wimbledonu 1991 i 1994), pokonywała wysoko notowane rywalki (m.in. w 1995 Lindsay Davenport i Mary Pierce), wygrywała także turnieje (ostatni w 1995 w Birmingham, w finale z McNeil). W 1993 na turnieju w Oklahoma City jako dwunasta zawodniczka w historii przekroczyła liczbę 500 zwycięstw w zawodowej karierze. Łącznie wygrała 14 turniejów w singlu i 20 w deblu (oraz 3 w grze mieszanej), a jej zarobki na korcie przekroczyły cztery i pół miliona dolarów.
Widząc spadek w rankingu i coraz słabsze rezultaty zamierzała zakończyć karierę wraz z końcem sezonu 1995, ale ostatecznie (za namową Billie Jean King i męża) występowała jeszcze sporadycznie w kolejnym roku. Pożegnała światowe korty występem w deblu na US Open w 1997, przegrywając w I rundzie (w parze z McNeil) z Davenport i Novotną w trzech setach.
Poza igrzyskami olimpijskimi (startowała także w Barcelonie w 1992) Zina Garrison reprezentowała barwy USA w walce o Puchar Federacji; była regularnym członkiem ekipy narodowej w latach 1984-1994, przyczyniając się kilkakrotnie do zdobycia trofeum (m.in. 1989 i 1990). Bilans jej występów to 22 zwycięstwa i 5 porażek (zarówno w singlu, jak i deblu); miała okazję m.in. zmierzyć się z Polkami w I rundzie Pucharu Federacji w 1990 (rywalizacja odbywała się wówczas w ciągu tygodnia, w ramach jednego turnieju) – pokonała w grze pojedynczej Katarzynę Nowak (6:0, 6:1), a w deblu, partnerując Mary Joe Fernández, nie oddała gema Renacie Skrzypczyńskiej i Magdalenie Mróz. Ponadto Garrison reprezentowała USA w Pucharze Wightman (1987-1988).
W latach 1989-1997 była zamężna (za Willardem Jacksonem), ale małżeństwo to zakończyło się rozwodem. Przez znaczną część kariery występowała pod nazwiskiem podwójnym Garrison-Jackson. Po rozwodzie ponownie popadła w bulimię (była leczona szpitalnie), w 1999 przeżyła próbę samobójczą. Na tenisowej emeryturze pozostała związana ze sportem, udzielając się jako komentatorka telewizyjna. Jest również zaangażowana w szereg inicjatyw społecznych, m.in. Zina Garrison Foundation (pomoc bezdomnym) i Zina Garrison All-Court Tennis (program edukacji przez sport). Weszła w skład Prezydenckiej Rady Kultury Fizycznej i Sportu.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie eliminacji
A, brak startu
NH, turniej się nie odbył
Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | Tytuły | Z-P | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | 1R | SF | 1R | QF | NH | QF | 2R | QF | QF | 4R | 4R | 3R | 1R | 3R | A | 0 / 13 | 30 – 13 | ||||||||||||||||||
French Open | A | A | QF | 1R | 4R | 2R | 3R | A | 4R | 3R | 1R | 1R | A | 1R | 1R | 1R | A | 0 / 12 | 15 – 12 | ||||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | 4R | 1R | 2R | SF | 2R | A | QF | 2R | F | QF | 4R | 4R | QF | 3R | A | 0 / 13 | 38 – 13 | ||||||||||||||||||
US Open | 1R | 1R | 4R | 4R | 3R | QF | 4R | 4R | SF | SF | QF | 4R | 4R | 3R | 4R | 4R | 1R | 0 / 17 | 47 – 17 | ||||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | Brak | 16 | 12 | 9 | 8 | 11 | 9 | 9 | 4 | 10 | 12 | 18 | 14 | 24 | 22 | 273 | 0 / 55 | 130 – 55 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | Tytuły | Z-P | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | 1R | 2R | QF | QF | NH | F | SF | 3R | 1R | 2R | F | QF | QF | 1R | A | A | 0 / 13 | 27 – 13 | |||||||||||||||||
French Open | A | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | QF | QF | 1R | QF | 1R | 3R | 3R | QF | A | A | 0 / 13 | 17 – 13 | |||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | 1R | 2R | 2R | 2R | 3R | A | SF | QF | SF | SF | QF | SF | 1R | 3R | A | A | 0 / 13 | 29 – 13 | |||||||||||||||||
US Open | A | A | 1R | 3R | 1R | SF | QF | QF | 2R | 3R | 3R | SF | QF | A | A | 3R | 1R | 1R | 0 / 14 | 26 – 14 | |||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | nie był publikowany | - | 44 | 18 | 7 | 7 | 9 | 13 | 12 | 10 | 13 | 21 | 27 | 90 | 230[1] | 0 / 53 | 99 – 53 |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | Tytuły | Z-P | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | Turniej nie był rozgrywany | W | 1R | F | F | 1R | A | F | 1R | A | A | A | 1 / 7 | 16 – 6 | |||||||||||||||
French Open | A | A | A | QF | A | 3R | A | A | 2R | SF | 2R | 3R | A | 2R | 2R | 3R | A | A | 0 / 9 | 10 – 9 | |||||||||
Wimbledon | A | A | A | QF | 1R | 2R | 1R | A | W | 3R | W | 2R | 2R | 3R | 1R | A | A | A | 2 / 11 | 22 – 8 | |||||||||
US Open | A | A | QF | 2R | A | QF | 2R | SF | QF | QF | QF | 1R | QF | 1R | 2R | A | 1R | A | 0 / 13 | 17 – 12 | |||||||||
3 / 40 | 65 – 35 |
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
WTA Doubles Championships | |
1971 – 1987 | |
Virginia Slims Circuit | |
Grand Prix Series | |
Colgate Series | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V |
Gra pojedyncza 36 (14–22)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 7 sierpnia 1983 | Indianapolis | Ceglana | Andrea Temesvári | 2:6, 2:6 |
Finalistka | 2. | 8 stycznia 1984 | Waszyngton | Dywanowa (hala) | Hana Mandlíková | 1:6, 1:6 |
Finalistka | 3. | 30 września 1984 | Nowy Orlean | Dywanowa (hala) | Martina Navrátilová | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 4 listopada 1984 | Zurych | Dywanowa (hala) | Claudia Kohde-Kilsch | 6:1, 0:6, 6:2 |
Finalistka | 4. | 20 stycznia 1985 | Denver | Dywanowa (hala) | Mareen Louie-Harper | 4:6, 6:4, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 21 kwietnia 1985 | Amelia Island | Ceglana | Chris Evert-Lloyd | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 5. | 28 lipca 1985 | Indianapolis | Ceglana | Andrea Temesvári | 6:7(0), 3:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 3 listopada 1985 | Zurich | Dywanowa (hala) | Hana Mandlíková | 6:1, 6:3 |
Finalistka | 6. | 21 września 1986 | Tampa | Twarda | Lori McNeil | 6:2, 5:7, 2:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 2 listopada 1986 | Indianapolis | Twarda | Melissa Gurney | 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 11 stycznia 1987 | Sydney | Trawiasta | Pam Shriver | 6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 6. | 15 lutego 1987 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Sylvia Hanika | 7:5, 4:6, 6:3 |
Finalistka | 7. | 23 sierpnia 1987 | Toronto | Twarda | Pam Shriver | 4:6, 1:6 |
Finalistka | 8. | 30 października 1988 | Indianapolis | Twarda | Katerina Maleewa | 3:6, 6:2, 2:6 |
Finalistka | 9. | 19 lutego 1989 | Waszyngton | Dywanowa (hala) | Steffi Graf | 1:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 7. | 26 lutego 1989 | Oakland | Dywanowa | Łarysa Sawczenko | 6:1, 6:1 |
Finalistka | 10. | 18 czerwca 1989 | Birmingham | Trawiasta | Martina Navrátilová | 6:7(5), 3:6 |
Zwyciężczyni | 8. | 23 lipca 1989 | Newport | Trawiasta | Pam Shriver | 6:0, 6:1 |
Finalistka | 11. | 6 sierpnia 1989 | San Diego | Twarda | Steffi Graf | 4:6, 5:7 |
Finalistka | 12. | 5 listopada 1989 | Worcester | Dywanowa (hala) | Martina Navrátilová | 2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 9. | 12 listopada 1989 | Chicago | Dywanowa (hala) | Łarysa Sawczenko | 6:3, 2:6, 6:4 |
Finalistka | 13. | 25 lutego 1990 | Waszyngton | Dywanowa (hala) | Martina Navrátilová | 1:6, 0:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 17 czerwca 1990 | Birmingham | Trawiasta | Helena Suková | 6:4, 6:1 |
Finalistka | 14. | 7 lipca 1990 | Wimbledon | Trawiasta | Martina Navrátilová | 4:6, 1:6 |
Finalistka | 15. | 28 października 1990 | Dorado | Twarda | Jennifer Capriati | 7:5, 4:6, 2:6 |
Finalistka | 16. | 17 lutego 1991 | Chicago | Dywanowa (hala) | Martina Navrátilová | 1:6, 2:6 |
Finalistka | 17. | 27 października 1991 | Brighton | Dywanowa (hala) | Steffi Graf | 7:5, 4:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 11. | 23 lutego 1992 | Oklahoma City | Twarda (hala) | Lori McNeil | 7:5, 3:6, 7:6(10) |
Finalistka | 18. | 19 kwietnia 1992 | Houston | Ceglana | Monica Seles | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 12. | 21 lutego 1993 | Oklahoma City | Twarda (hala) | Patty Fendick | 6:2, 6:2 |
Finalistka | 19. | 13 czerwca 1993 | Birmingham | Trawiasta | Lori McNeil | 4:6, 6:2, 3:6 |
Finalistka | 20. | 1 sierpnia 1993 | Stratton Mountain | Twarda | Conchita Martínez | 3:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 13. | 24 października 1993 | Budapeszt | Dywanowa (hala) | Sabine Appelmans | 7:5, 6:2 |
Finalistka | 21. | 7 listopada 1993 | Oakland | Dywanowa (hala) | Martina Navrátilová | 2:6, 6:7(1) |
Finalistka | 22. | 12 czerwca 1994 | Birmingham | Trawiasta | Lori McNeil | 2:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 14. | 18 czerwca 1995 | Birmingham | Trawiasta | Lori McNeil | 6:3, 6:3 |
Gra podwójna 46 (20–26)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 10 sierpnia 1986 | Montreal | Twarda | Gabriela Sabatini | Pam Shriver Helena Suková | 7:6(2), 5:7, 6:4 |
Finalistka | 1. | 19 października 1986 | Filderstadt | Twarda (hala) | Gabriela Sabatini | Martina Navrátilová Pam Shriver | 6:7(5), 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 2 listopada 1986 | Indianapolis | Twarda | Lori McNeil | Candy Reynolds Anne Smith | 4:5 krecz |
Finalistka | 2. | 24 stycznia 1987 | Australian Open | Trawiasta | Lori McNeil | Martina Navrátilová Pam Shriver | 1:6, 0:6 |
Finalistka | 3. | 15 lutego 1987 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Gabriela Sabatini | Hana Mandlíková Wendy Turnbull | 4:6, 6:7(4) |
Finalistka | 4. | 29 marca 1987 | Waszyngton | Dywanowa (hala) | Lori McNeil | Elise Burgin Pam Shriver | 1:6, 6:3, 4:6 |
Finalistka | 5. | 12 kwietnia 1987 | Hilton Head | Ceglana | Lori McNeil | Mercedes Paz Eva Pfaff | 6:7(6), 5:7 |
Finalistka | 6. | 26 kwietnia 1987 | Houston | Dywanowa (hala) | Lori McNeil | Kathy Jordan Martina Navrátilová | 2:6, 4:6 |
Finalistka | 7. | 16 sierpnia 1987 | Los Angeles | Twarda | Lori McNeil | Martina Navrátilová Pam Shriver | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 23 sierpnia 1987 | Toronto | Twarda | Lori McNeil | Claudia Kohde-Kilsch Helena Suková | 6:1, 6:2 |
Zwyciężczyni | 4. | 4 października 1987 | Nowy Orlean | Dywanowa (hala) | Lori McNeil | Mareen Louie-Harper Heather Ludloff | 6:3, 6:3 |
Finalistka | 8. | 18 października 1987 | Filderstadt | Dywanowa (hala) | Lori McNeil | Martina Navrátilová Pam Shriver | 1:6, 2:6 |
Finalistka | 9. | 15 listopada 1987 | Chicago | Dywanowa (hala) | Lori McNeil | Claudia Kohde-Kilsch Helena Suková | 4:6, 3:6 |
Finalistka | 10. | 14 lutego 1988 | Dallas | Twarda | Gigi Fernández | Lori McNeil Eva Pfaff | 6:2, 4:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 5. | 13 marca 1988 | Boca Raton | Twarda | Katrina Adams | Claudia Kohde-Kilsch Helena Suková | 4:6, 7:5, 6:4 |
Finalistka | 11. | 27 marca 1988 | Miami | Twarda | Gigi Fernández | Steffi Graf Gabriela Sabatini | 6:7(6), 2:6 |
Zwyciężczyni | 6. | 17 kwietnia 1988 | Amelia Island | Ceglana | Eva Pfaff | Katrina Adams Penny Barg | 4:6, 6:2, 7:6(5) |
Zwyciężczyni | 7. | 24 kwietnia 1988 | Houston | Ceglana | Katrina Adams | Lori McNeil Martina Navrátilová | 6:7(4), 6:2, 6:4 |
Finalistka | 12. | 21 sierpnia 1988 | Montreal | Twarda | Pam Shriver | Jana Novotná Helena Suková | 6:7(2), 6:7(6) |
Zwyciężczyni | 8. | 30 września 1988 | Igrzyska Olimpijskie, Seul | Twarda | Pam Shriver | Jana Novotná Helena Suková | 4:6, 6:2, 10:8 |
Finalistka | 13. | 30 października 1988 | Indianapolis | Twarda | Katrina Adams | Łarysa Sawczenko Natalla Zwierawa | 2:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 9. | 27 listopada 1988 | Tokio, WTA Doubles | Dywanowa (hala) | Katrina Adams | Gigi Fernández Robin White | 7:5, 7:5 |
Zwyciężczyni | 10. | 5 lutego 1989 | Tokio | Dywanowa (hala) | Katrina Adams | Mary Joe Fernández Claudia Kohde-Kilsch | 6:3, 3:6, 7:6(5) |
Zwyciężczyni | 11. | 30 kwietnia 1989 | Houston | Ceglana | Katrina Adams | Gigi Fernández Lori McNeil | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 12. | 25 czerwca 1989 | Eastbourne | Trawiasta | Katrina Adams | Jana Novotná Helena Suková | 6:3, krecz |
Zwyciężczyni | 13. | 25 lutego 1990 | Waszyngton | Dywanowa (hala) | Martina Navrátilová | Ann Henricksson Dianne Van Rensburg | 6:0, 6:3 |
Finalistka | 14. | 24 czerwca 1990 | Eastbourne | Trawiasta | Patty Fendick | Łarysa Sawczenko-Neiland Natalla Zwierawa | 6:7(5), 6:4, 5:7 |
Zwyciężczyni | 14. | 12 sierpnia 1990 | San Diego | Twarda | Patty Fendick | Elise Burgin Rosalyn Fairbank | 6:4, 7:6(5) |
Zwyciężczyni | 15. | 21 października 1990 | Filderstadt | Dywanowa (hala) | Mary Joe Fernández | Mercedes Paz Arantxa Sánchez Vicario | 7:5, 6:3 |
Zwyciężczyni | 16. | 24 marca 1991 | Miami | Twarda | Mary Joe Fernández | Gigi Fernández Jana Novotná | 7:5, 6:2 |
Finalistka | 15. | 13 października 1991 | Zurych | Dywanowa (hala) | Lori McNeil | Jana Novotná Andrea Strnadová | 4:6, 3:6 |
Finalistka | 16. | 27 października 1991 | Brighton | Dywanowa (hala) | Lori McNeil | Pam Shriver Natalla Zwierawa | 1:6, 2:6 |
Finalistka | 17. | 17 listopada 1991 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Mary Joe Fernández | Łarysa Neiland Jana Novotná | 2:6, 4:6} |
Finalistka | 18. | 12 stycznia 1992 | Sydney | Twarda | Mary Joe Fernández | Arantxa Sánchez Vicario Helena Suková | 6:7(4), 7:6(4), 2:6 |
Finalistka | 19. | 26 stycznia 1992 | Australian Open | Twarda | Mary Joe Fernández | Arantxa Sánchez Vicario Helena Suková | 4:6, 6:7(3) |
Finalistka | 20. | 16 lutego 1992 | Chicago | Dywanowa (hala) | Katrina Adams | Martina Navrátilová Pam Shriver | 2:6, 4:6 |
Finalistka | 21. | 12 kwietnia 1992 | Amelia Island | Ceglana | Jana Novotná | Arantxa Sánchez Vicario Natalla Zwierawa | 1:6, 0:6 |
Finalistka | 22. | 21 czerwca 1992 | Eastbourne | Trawiasta | Mary Joe Fernández | Łarysa Neiland Jana Novotná | 0:6, 3:6 |
Finalistka | 23. | 16 sierpnia 1992 | Los Angeles | Twarda | Pam Shriver | Arantxa Sánchez Vicario Helena Suková | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 17. | 14 lutego 1993 | Chicago | Dywanowa (hala) | Katrina Adams | Amy Frazier Kimberly Po | 7:6(3), 6:3 |
Zwyciężczyni | 18. | 21 lutego 1993 | Oklahoma City | Twarda (hala) | Patty Fendick | Katrina Adams Manon Bollegraf | 6:3, 6:2 |
Finalistka | 24. | 9 maja 1993 | Rzym | Ceglana | Mary Joe Fernández | Jana Novotná Arantxa Sánchez Vicario | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 19. | 10 października 1993 | Zurych | Dywanowa (hala) | Martina Navrátilová | Gigi Fernández Natalla Zwierawa | 6:3, 5:7, 6:3 |
Finalistka | 25. | 27 marca 1994 | Houston | Ceglana | Katrina Adams | Manon Bollegraf Martina Navrátilová | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 20. | 12 czerwca 1994 | Birmingham | Trawiasta | Łarysa Neiland | Catherine Barclay Kerry-Anne Guse | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 26. | 5 listopada 1995 | Oakland | Dywanowa (hala) | Katrina Adams | Lori McNeil Helena Suková | 6:3, 4:6, 3:6 |
Gra mieszana 6 (3–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 25 stycznia 1987 | Australian Open | Trawiasta | Sherwood Stewart | Anne Hobbs Andrew Castle | 3:6, 7:6(5), 6:3 |
Zwyciężczyni | 2. | 3 lipca 1988 | Wimbledon | Trawiasta | Sherwood Stewart | Gretchen Magers Kelly Jones | 6:1, 7:6(3) |
Finalistka | 1. | 28 stycznia 1989 | Australian Open | Twarda | Sherwood Stewart | Jana Novotná Jim Pugh | 3:6, 4:6 |
Finalistka | 2. | 27 stycznia 1990 | Australian Open | Twarda | Rick Leach | Natalla Zwierawa Jim Pugh | 6:4, 2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 8 lipca 1990 | Wimbledon | Trawiasta | Rick Leach | Elizabeth Smylie John Fitzgerald | 7:5, 6:2 |
Finalistka | 4. | 30 stycznia 1993 | Australian Open | Twarda | Rick Leach | Arantxa Sánchez Vicario Todd Woodbridge | 5:7, 4:6 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Rywalka | Wynik |
1983 | I runda | Chris Evert | 3:6, 0:6 |
1984 | I runda | Carling Bassett | 4:6, 4:6 |
1985 | Ćwierćfinał | Hana Mandlíková | 3:6, 4:6 |
1986 (marzec) | I runda | Hana Mandlíková | 6:2, 3:6, 2:6 |
1986 (listopad) | I runda | Claudia Kohde-Kilsch | 3:6, 5:7 |
1987 | I runda | Steffi Graf | 0:6, 3:6 |
1988 | I runda | Helena Suková | 6:2, 3:6, 3:6 |
1989 | Ćwierćfinał | Gabriela Sabatini | 3:6, 7:5, 3:6 |
1990 | I runda | Conchita Martínez | 3:6, 0:6 |
1991 | I runda | Arantxa Sánchez Vicario | 6:4, 1:6, 0:6 |
1992 | I runda | Arantxa Sánchez Vicario | 6:7, 1:6 |
1993 | I runda | Jana Novotná | 4:6, 7:6(5), 3:6 |
W grze podwójnej
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
1987 | Ćwierćfinał | Lori McNeil | Elise Burgin Rosalyn Fairbank | 6:2, 2:6, 1:6 |
1989 | Ćwierćfinał | Katrina Adams | Elizabeth Smylie Wendy Turnbull | 3:6, 6:7 |
1991 | Półfinał | Mary Joe Fernández | Gigi Fernández Jana Novotná | 3:6, 6:3, 1:6 |
1992 | Ćwierćfinał | Mary Joe Fernández | Martina Navrátilová Pam Shriver | 1:6, 4:6 |
1995 | Ćwierćfinał | Katrina Adams | Gigi Fernández Natalla Zwierawa | 6:7(4), 1:6 |
Występy w turnieju WTA Doubles Championships
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
1988 | Zwycięstwo | Katrina Adams | Gigi Fernández Robin White | 7:5, 7:5 |
1995 | Półfinał | Katrina Adams | Meredith McGrath Łarysa Neiland | 5:7, 1:6 |
1996 | Ćwierćfinał | Kathy Rinaldi-Stunkel | Katrina Adams Mariaan de Swardt | 2:6, 4:6 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Seulu 1988, reprezentując państwo Stany Zjednoczone [8] | |||
I runda | wolny los | ||
II runda | Meksyk: Claudia Hernández | 6:1, 6:4 | |
III runda | Austria: Barbara Paulus | 7:5, 6:2 | |
Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Pam Shriver [4] | 6:2, 6:3 | |
Półfinał | RFN: Steffi Graf [1] | 2:6, 0:6 | |
O brązowy medal | Bułgaria: Manuela Maleewa [7] | nierozgrywany | |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo Stany Zjednoczone [12] (WC) | |||
I runda | Związek Południowej Afryki: Amanda Coetzer | 5:7, 1:6 |
Gra podwójna
Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Seulu 1988, reprezentując państwo Stany Zjednoczone | |||
I runda | Pam Shriver [1] | wolny los | |
Ćwierćfinał | Francja Isabelle Demongeot / Nathalie Tauziat | 7:5, 6:2 | |
Półfinał | Australia Elizabeth Smylie / Wendy Turnbull | 7:6(5), 6:4 | |
O złoty medal | Czechosłowacja Jana Novotná / Helena Suková [3] | 4:6, 6:2, 10:8 |
Przypisy
- ↑ Ranking z września 1997 roku, kiedy zakończyła występy.
Bibliografia
- Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 5 sierpnia 2017].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 5 sierpnia 2017].
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 5 sierpnia 2017].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Flag of Belarus in 1991—1995
Autor: Kingkongphoto & www.celebrity-photos.com from Laurel Maryland, USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Pam Shriver Tennis classic December 12, 2001 Baltimore M.D.
Flag of Belarus 1995-2012