Zizhi Tongjian

Zizhi Tongjian (Wszechstronne zwierciadło mające dopomóc w rządzeniu)
資治通鑑
Ilustracja
Fragment zwoju z pierwotnej wersji
Autor

Sima Guang i współpracownicy

Tematyka

historia

Data powstania

1084

Wydanie oryginalne
Język

wenyan

Zizhi Tongjian (chiń. upr. 资治通鉴; chiń. trad. 資治通鑑; pinyin Zīzhì Tōngjiàn; dosł. „Wszechstronne zwierciadło mające dopomóc w rządzeniu”) – chińska kronika z czasów dynastii Song, skompilowana pod przewodnictwem Sima Guanga; obok „Zapisków historyka” najbardziej wpływowe źródło klasycznej chińskiej historiografii.

Sima Guang w Zizhi Tongjian kontynuował tradycję tych historiografów chińskich, którzy opisywali historię w postaci ściśle chronologicznej (w odróżnieniu od tradycji zapoczątkowanej przez Sima Qiana, dzielącej opisy na annały, kroniki dynastyczne, biografie itp.). Jego dzieło składa się z 294 tomów (juan) i obejmuje okres od 403 r. p.n.e. do 960 n.e. (od początku okresu Królestw Walczących do początku dynastii Song). Kronikę uzupełnia krytyczne dzieło Kaoyi (Rozważania), które analizuje i dyskutuje źródła użyte w głównej kompilacji, w szczególności ich wiarygodność. W Kaoyi Sima Guang nie ogranicza się do prostej oceny, lecz dyskutuje problem różnych wariantów przekazu w zachowanych dokumentach; niestety, większość późniejszych autorów kontynuowała praktykę pisania historii bez krytyki źródeł, i bez cytowania źródeł w formie oryginalnej[1].

Głównym autorem był Sima Guang, ale wspomagał go zespół młodszych, zdolnych historyków: Liu Shu, który napisał wstępną wersję kronik dynastii Wei, Jin i Dynastii Południowych i Północnych; Liu, Liu Shu, który napisał wstępną wersję kroniki dynastii Han i Fan Zuyu, który był odpowiedzialny za okres Tang. Syn Sima Guanga zajmował się korektą[2].

Zizhi Tongjian charakteryzowało się wielką starannością opracowania, krytycznym podejściem do cytowanych źródeł, których przytaczało wiele i bardzo różnorodnych (a z których wiele później zaginęło). Dzieło to wyznaczyło nowy standard historiografii i wywarło ogromny wpływ ma późniejsze chińskie piśmiennictwo historyczne, bezpośrednio i pośrednio. Ze względu na wielkie rozmiary, późniejsi autorzy przygotowywali streszczenia i wyciągi, z których najbardziej wpływowe było Zizhi Tongjian Gangmu, dzieło wybitnie moralistyczne, którego pomysłodawcą był Zhu Xi, a autorami – jego uczniowie. Ze względu na wielki autorytet Zhu, w czasach mingowskich i qingowskich było ono popularniejsze od suchszego oryginału[2]. Z literackiego punktu widzenia kronika Sima Guanga odznaczała się nadzwyczajną przejrzystością i jasnością stylu, przez co należała do najwyżej cenionych dzieł historycznych[1]

Przypisy

  1. a b Stephen Durrant: The Literary Features of Historical Writing. W: The Columbia History of Chinese Literature. Victor H. Mair (red.). Nowy York: Columbia University Press, 2001, s. 509–510. ISBN 0-231-10984-9.
  2. a b Endymion Wilkinson: Chinese history: a new manual. Cambridge, MA: Harvard University Asia Center, 2013, s. 499–500. ISBN 978-0-674-06715-8. (ang.)

Media użyte na tej stronie

Zi zhi tong jian by sishmaguan.JPG
Original draft of the Zizhi Tongjian by Sima Guang of the Northern Song Dynasty, located in the National Library of China.