Zjednoczone Prowincje Niderlandów
| 1477–1556 | |||
| |||
| Język urzędowy | |||
|---|---|---|---|
| Stolica | |||
| Ustrój polityczny | |||
| Waluta | |||
| założone | 1482 | ||
| Utworzenie Niderlandów Hiszpańskich | 1556 | ||
 | |||
Zjednoczone Prowincje Niderlandów – nazwa obszaru obejmującego dzisiejszą Belgię, Holandię i Luksemburg wraz z fragmentami północnej i wschodniej Francji (przy granicy ze Szwajcarią) należące od 1477 roku do Habsburgów austriackich.
Tworzyło je 17 prowincji luźno ze sobą powiązanych. Duże znaczenie odgrywało przedstawicielstwo stanowe – Stany Generalne. Były to prowincje bogate ze względu na dobrą politykę wewnętrzną niekrępującą przedsiębiorczości. Cesarz Karol V popierał rozwój gospodarczy Niderlandów, gdzie szybko docierały nowinki religijne. Niderlandy były jednym z najbogatszych terenów w Europie, więc monarcha tolerował dla własnych korzyści rozszerzanie się reformacji. Po podziale imperium Karola V, jego syn Filip II otrzymał Niderlandy, zwane odtąd Niderlandami Hiszpańskimi.
Media użyte na tej stronie
Autor: Denis Jacquerye, Licencja: CC BY-SA 1.0
Map of the Low Countries in 1477
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Lesser coat of arms of the Kingdom of Belgium
Flag of the 17 Provinces, the Low Countries.