Zlín Z-50

Zlín Z-50
Ilustracja
Samolot Zlín Z-50 z zespołu akrobacyjnego Flying Bulls
(Krems, Austria)
Dane podstawowe
Państwo

 Czechosłowacja

Producent

Moravan Aviation s.r.o.

Typ

Samolot akrobacyjny

Konstrukcja

dolnopłat, konstrukcja mieszana, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

1

Historia
Data oblotu

18 lipca 1975

Lata produkcji

1975 –?

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gaźnikowy Lycoming AIO-540D4B5 (Z-50L)
Lycoming AEIO-540 (Z-50LS/LX)

Moc

260 KM (Z-50L)
300 KM (Z-50LS/LX)

Wymiary
Rozpiętość

8,60 m (Z-50L)
7,70 m (Z-50LX)

Długość

9,00 m (Z-50L)
6,94 m (Z-50LX)

Wysokość

1,70 m (Z-50L)
2,62 m (Z-50LX)

Powierzchnia nośna

15,50 m²

Masa
Własna

570 kg (Z-50L)
544 kg (Z-50LX)

Startowa

720 kg (Z-50L)
608 kg (Z-50LX)

Osiągi
Prędkość maks.

290 km/h (Z-50L)
396 km/h (Z-50LX)

Prędkość przelotowa

248 km/h (Z-50L)
215 km/h (Z-50LX)

Prędkość minimalna

98 km/h (Z-50LX)

Prędkość wznoszenia

12,00 m/s (Z-50L)
16,25 m/s (Z-50LX)

Pułap

8 000 m (Z-50L)

Zasięg

250 km (Z-50L)

Rzuty
Rzuty samolotu

Zlín Z-50 – współczesny jednosilnikowy samolot akrobacyjny produkowany w Czechosłowacji oraz w Czechach.

Historia konstrukcji

Jesienią 1973 roku postanowiono w fabryce Moravan Otrokovice zbudować nowy samolot akrobacyjny. Grupa konstruktorów kierowana przez Jana Mikulę przystąpiła do prac nad projektem Zlín Z-50. Obecnie często na samolot ten mówi się „pięćdziesiątka”. W trakcie realizacji projektu korzystano z programów komputerowych w celu poprawienia własności aerodynamicznych samolotu. Głównym problemem było dobranie odpowiedniego silnika, ponieważ w Czechosłowacji nie produkowano silników o odpowiednich parametrach. Dlatego też sięgnięto po silnik zagraniczny. Wybór padł na amerykański silnik Lycoming AIO-540 D4B5 o mocy 260 KM (191 kW) i trójpłatowe śmigło firmy Hartzell.

Kolejnym celem była maksymalna redukcja masy płatowca. W tym celu zastosowano mocowanie skrzydeł bezpośrednio do ramy kadłuba, co charakteryzuje się małą masą i dużą żywotnością. Podwozie zostało wykonane z tytanu, a kadłub z cienkiej blachy i kryty płótnem.
Zbiornik paliwa mieści zaledwie 60 litrów paliwa, co jest jednak wystarczające na wykonanie akrobacji. W celu dokonania dłuższego lotu należy zamontować dodatkowe zbiorniki paliwa montowane na końcówkach skrzydeł.

Pierwszy lot odbył się 18 lipca 1975 roku. Próby w locie wykazały, że wszystkie założenia zostały spełnione i samolot wszedł do produkcji. Wersja podstawowa samolotu nosiła nazwę Zlín Z-50L. Samolot ten został dopuszczony przez FAA do wykonywania akrobacji w zakresie przeciążeń +9G do -6G.

W 1981 roku zainstalowano w Z-50 nowy mocniejszy silnik Textron Lycoming AEIO-540 L1B5D o mocy 300KM. Wersję tę oznaczono Zlín Z-50LS. Wersja ta została dopuszczona do akrobacji w zakresie przeciążeń +8G do -6G.
W 1991 zmodyfikowano kształt skrzydeł, zamontowano dodatkowe zbiorniki paliwa oraz mocną wytwornice dymu dzięki czemu powstała wersja Z-50 LX. Cztery samoloty tej wersji były używane przez ekipę Red Bulla „Flying Bulls Aerobatics Team”.

Opis konstrukcji

Konstrukcja: metalowa, półskorupowa, kadłub wykonany ze stali pokryty lekkimi stopami i tkaniną
skrzydła wykonane z kompozytów węglowych pokrytych włóknem szklanym; podwozie stałe z kółkiem tylnym.

Napęd: silnik Lycoming AIO-540D4B5 o mocy 260KM w wersji Z50L
(wersja Z50LS/LX – Lycoming AEIO-540 o mocy 300 KM)

Samolot Zlín-50 grupy AZL Żelazny pilotowany przez płk. Wojciecha Krupę podczas pokazów lotniczych w Góraszce w 2007

Media użyte na tej stronie

Zlín Z-50L.svg
Autor: Kaboldy, Licencja: CC BY-SA 3.0
Zlín Z-50L
Flying Bulls Aerobatics Team ZlinZ50LX.jpg
Autor: Christian Jansky User:Tschaensky, Licencja: CC BY-SA 2.5
Flying Bulls Aerobatics Team during an Air Show in Krems, Austria
AZL Zelazny Goraszka 2007.jpg
Autor: Lukas skywalker, Licencja: CC BY 3.0
Samolot Zlin-50 grupy AZL Żelazny pilotowany przez płk Wojciecha Krupę podczas pokazów lotniczych w Góraszce w 2007