Zmierzch cywilny

Nad Tamizą (Wielka Brytania), styczeń, godz. 16:45

W Laponii (Finlandia), lipiec, przed północą

Zachód słońca i zmierzch cywilny w Samocicach, 8 sierpnia 2009, przed północą

Zmierzch cywilny (także kalendarzowy) – faza zachodu Słońca, w której środek tarczy słonecznej znajdzie się nie więcej niż 6 stopni kątowych poniżej horyzontu (tarcza słoneczna oglądana z Ziemi ma średnicę ok. pół stopnia). W tym czasie pojawiają się na niebie (przy dobrej przejrzystości powietrza) najjaśniejsze gwiazdy i planety („Gwiazda Wieczorna”, „pierwsza gwiazdka” w Wigilię). Ze względu na rozproszenie światła w atmosferze jest jeszcze na ogół dostatecznie dużo światła słonecznego, że wystarcza to jeszcze do normalnej działalności na otwartej przestrzeni bez sztucznych źródeł światła.

Nazwa tej fazy zmierzchu odnosi się do uwarunkowań prawnych w Polsce;

Długość trwania zmierzchu zależy od bieżącej deklinacji Słońca oraz szerokości geograficznej miejsca. Na szerokości geograficznej 50° długość zmierzchu cywilnego waha się od pół godziny w okolicach równonocy do około 45 minut w okolicach przesilenia letniego i zimowego. Im bardziej przesuwamy się na północ, tym bardziej wzrasta długość zmierzchu, doprowadzając czasem do zjawiska białej nocy.

Porannym analogiem zmierzchu cywilnego jest świt cywilny.

Zobacz też

• zmierzch astronomiczny
• zmierzch żeglarski