Zmysły (film)
Kadr z filmu Zmysły, Alida Valli i Farley Granger | |
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery | 3 września 1954 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 117 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | Suso Cecchi d'Amico |
Główne role | Alida Valli |
Muzyka | |
Zdjęcia | G.R. Aldo |
Scenografia | Ottavio Scotti |
Kostiumy | Marcel Escoffier |
Montaż | Mario Serandrei |
Produkcja | Domenico Forges Davanzati |
Wytwórnia | Lux Film |
Dystrybucja | Lux Film |
Zawartość tej strony może naruszać prawa autorskie. Tekst źródłowy prawdopodobnie pochodzi z:
|
Zmysły (wł. Senso) – włoski film kostiumowy z 1954 roku w reżyserii Luchino Viscontiego. Melodramat na podstawie powieści Camillo Boito o tym samym tytule. Asystentami Viscontiego na planie tego filmu byli Franco Zeffirelli i Francesco Rosi, późniejsi znakomici reżyserzy filmowi i teatralni[1].
Fabuła
Akcja filmu rozpoczyna się w 1866 roku, w Wenecji okupowanej przez Austriaków[1]. W operze, po zakończeniu przedstawienia Trubadura Verdiego dochodzi do sprzeczki między włoskim patriotą, markizem Roberto Ussolim (Massimo Girotti), a austriackim lejtnantem Franzem Mahlerem (Farley Granger)[2]. Kuzynka markiza, hrabina Livia Serpieri (Alida Valli), próbuje załagodzić sytuację, jednak Roberto zostaje skazany na wygnanie. Przypadkowe spotkanie zamężnej Livii i Franza jest początkiem wielkiej namiętności. Kiedy do wojny z Austrią przystępują Prusy, państwo Serpieri planują przenieść się do posiadłości w Aldeno. Przebywający nielegalnie w Wenecji Roberto prosi kuzynkę, aby zawiozła tam pieniądze organizatorom powstania narodowego. Livia z wdzięczności za okazane jej zaufanie postanawia zerwać z Franzem, lecz kiedy ten zjawia się w Aldeno, szukając schronienia jako dezerter, znów mu ulega. Przekazuje Mahlerowi pieniądze zebrane przez powstańców i wysyła do Werony[2]. W decydującej bitwie Włoch i Prus z Austrią pod Custozą Roberto bezskutecznie namawia dowództwo włoskie na przyłączenie do regularnej armii ludowej partyzantki. Bitwę wygrywają Austriacy. Livia jedzie do Werony, gdzie przebywa Franz. Zastaje go z inną kobietą i w gniewie denuncjuje jako dezertera. Kiedy jej wzburzenie opadło, próbuje go ratować, ale jest już za późno. Sąd wojenny skazał Franza na śmierć[1].
Film jest adaptacją powieści Zmysły Camillo Boito[3]. To pierwszy kostiumowy i pierwszy barwny film Luchino Viscontiego. Odzwierciedla zarówno upodobania estetyczne wielkiego włoskiego reżysera, jak i jego poglądy polityczne. Visconti był z urodzenia arystokratą i komunistą z przekonań. Zrealizował film z typowym dla siebie pietyzmem w odtworzeniu realiów epoki[1].
Obsada
- Alida Valli jako hrabina Livia Serpieri
- Farley Granger jako porucznik Franz Mahler
- Enrico Maria Salerno jako porucznik Franz Mahler (głos)
- Massimo Girotti jako Markiz Roberto Ussoni
- Heinz Moog jako hrabia Serpieri
- Bruno Persa jako hrabia Serpieri (głos)
- Rina Morelli jako Laura, gospodyni domowa
- Marcella Mariani jako Clara, prostytutka
- Christian Marquand jako a czeski urzędnik
- Anita Cerquetti jako Leonora
- Cristoforo De Hartungen jako dowódca na Piazza Veneto
- Marianne Leibl jako żona generała austriackiego
- Sergio Fantoni jako Luca
- Tino Bianchi jako kapitan Meucci
Przypisy
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Commons-emblem-restricted-permission.svg: GNOME icon artists, User:ViperSnake151 and User:FleetCommand
- Commons-emblem-copyright.svg: GNOME icon artists and ViperSnake151
- Commons-emblem-query.svg: GNOME icon artists and ViperSnake151
- This praca pochodna: Fleet Command
A symbol that conveys the concept of "copyright protection". Modification of File:Commons-emblem-copyright.svg, based on File:Commons-emblem-query.svg.
Alida Valli+Farley Granger in "Senso", 1954