Znakowy typ danych
Ten artykuł od 2022-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Znakowy typ danych (ang. character data type) – typ danych stosowany w wielu językach programowania, reprezentujący jeden znak tekstu.
Realizacja i właściwości
Typ znakowy jest realizowany poprzez określony kod znaku, w zależności od implementacji może to być ASCII, EBCDIC, Unicode lub inny. Zapis konkretnej wartości typu znakowego w kodzie źródłowym dokonuje się za pomocą literału znakowego. W takich językach jak C czy C++, typ znakowy to po prostu 1-bajtowa liczba całkowita ze znakiem, w przypadku typu signed char, lub bez znaku, dla typu unsigned char. Natomiast w Pascalu, typ znakowy nie jest typem liczbowym i do konwersji typu używa się funkcji Asc lub Chr.
Popularne implementacje
Java
- char
C/C++
- char
- signed char
- unsigned char
Fortran
- character
Pascal
- char
Przykłady zastosowań
Przykład w C
Przykładowe działania na zmiennej typu char:
#include <stdio.h>
char abs(char c_char)
{
if (c_char >= 0)
{
return c_char;
}
return -c_char;
}
int main()
{
char c_znak;
c_znak = 'a';
/* widzimy, że znak jest zapisany jako liczba. */
printf("Znak %c = %d.\n", c_znak, c_znak);
/* prosta operacja: */
c_znak+= 4; // zwiększenie znaku o 4
printf("Po zwiększeniu o 4, znak %c = %d.\n", c_znak, c_znak);
/* różnica dwóch znaków: */
char c_znak2 = 'o';
printf("między znakami %c (%d) a %c (%d) jest %d różnicy.\n",
c_znak, c_znak, c_znak2, c_znak2, abs(c_znak - c_znak2));
/* inne zastosowanie typu char (proste obliczenia arytmetyczne): */
for (unsigned char i = 0; i < 16; ++i)
{
printf("%d * %d + 2 = %d\n", i, i, i * i + 2);
}
}
Wynik działania:
Znak a = 97. Po zwiększeniu o 4, znak e = 101. Między znakami e (101) a o (111) jest 10 różnicy. 0 * 0 + 2 = 2 1 * 1 + 2 = 3 2 * 2 + 2 = 6 3 * 3 + 2 = 11 4 * 4 + 2 = 18 (...)
Przykład w Fortranie
Przykład (zmienna buffer o długości 128 B):
character*(128) buffer
buffer = 'abc'
l = len(buffer)
buffer = buffer(:l) + 'cdef '
l = len(buffer)
buffer = buffer(:3) // ' xyx ' // buffer(4:) // ' pqr '
print *, '#' // buffer(:len(buffer))// '#'
Wynik działania - na wyjściu zobaczymy:
#abc xyx cdef pqr #
Powyżej wykorzystano:
- standardową funkcję len określającą pozycję od lewej ostatniego znaku różnego od NUL (chcąc odrzucić końcowe spacje należy użyć funkcji len_trim)
- tworzenie wycinka zmiennej var typu character:
- znaki nr m do n (włącznie): var(m:n)
- od początku do nr n włącznie: var(:n)
- od znaku nr m do końca: var(m:)
- konkatenację łańcuchów: operator // lub +