Zniesienie niewolnictwa

Akt uwolnienia niewolnicy z Missouri, 1854

Zniesienie niewolnictwa (rzadko manumisja z ang. manumission, od łac. manumisso; także: wyzwolenie niewolników, emancypacja niewolników) – w wąskim sensie: akt prawny znoszący niewolnictwo, w szerszym: proces społeczny do tego prowadzący.

Odpowiednie prawa umożliwiające zniesienie niewolnictwa (w indywidualnych przypadkach, czyli wyzwalające niewolnika) istniały w większości społeczeństw z systemem niewolniczym, m.in. w starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie. W czasach współczesnych termin odnosi się do zniesienia niewolnictwa w cywilizacji zachodniej. W 1823 niewolnictwo zniesiono w Chile, w 1829 w Meksyku. W 1833 Wielka Brytania uchwaliła zniesienie niewolnictwa w imperium brytyjskim. Następnie uczyniła to Francja (1848) i Peru (1854). W Stanach Zjednoczonych nastąpiło to w wyniku wojny secesyjnej (1863 Proklamacja Emancypacji, 1865 13. poprawka do konstytucji). Brazylia była ostatnim państwem Ameryki Łacińskiej znoszącym niewolnictwo (1888).

W XX w. likwidacja niewolnictwa stała się przedmiotem umów i praw międzynarodowych, m.in. sponsorowanych przez Ligę Narodów (Konwencja w sprawie niewolnictwa podpisana w Genewie 25 września 1926), później ONZ.

Zobacz też

Bibliografia

  • Rodney Castleden (2008-01). Wydarzenia, które zmieniły losy świata. Bellona. s. 322–333

Media użyte na tej stronie

Deed of manumission signed Taylor Blow of St. Louis County, Missouri, March 31, 1854.jpg
Frees a 30-year-old Negro slave woman named Nicene Clark, wife of Henry Clark. Witnesses, Henry W. Williams and J. R. Barret. Taylor Blow had acquired the slave from the estate of Milton Duty. Includes acknowledgment of the deed by Taylor Blow, recorded in the St. Louis Circuit Court by William J. Hammond, clerk.
Title: Deed of manumission signed Taylor Blow of St. Louis County, Missouri, March 31, 1854