Zofia Łazor

Zofia Julianna Łazor
Zojda
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1928
Warszawa

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 2019
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami Srebrny Krzyż „Za Zasługi dla ZHP” Medal „Pro Patria”
Grób Zofii Łazor na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Zofia Julianna[1] Łazor lub Zofia Świeszcz-Łazor[2] z domu Świeszcz ps. Zojda[1][3] (ur. 1 stycznia 1928 w Warszawie[1], zm. 12 stycznia 2019 tamże[2]) – polska działaczka podziemia niepodległościowego w czasie II wojny światowej, uczestniczka powstania warszawskiego[1] oraz powojenna działaczka kombatancka[2], dama Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodziła się 1 stycznia 1928 w Warszawie, w rodzinie Juliana i Pauliny z Dąbrowskich. Pochodziła z rodziny rzemieślniczej[1] o tradycjach PPS-owskich[4]. Uczęszczała do II Miejskiego Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego w Warszawie i należała do działającej przy nim 31. Żeńskiej Drużyny Harcerskiej. Jej szkolną koleżanką była Elżbieta Dziębowska ps. „Dewajtis.” W czasie okupacji niemieckiej działała w Szarych Szeregach, skąd dołączyła do tworzonej kompanii „Agat”. Zajmowała się w tym czasie między innymi rozpoznaniem, przekazywaniem poczty i przewozem broni. Uczestniczyła w akcjach bojowych w ramach szeroko zakrojonej operacji eliminacji przedstawicieli niemieckiego, nazistowskiego aparatu terroru w tzw. akcji „Główki”: Akcja Fruhwirth (październik 1943), Akcja Braun (grudzień 1943), Akcja Stamm (maj 1944), Akcja Hahn (wiosna 1944). W czasie powstania warszawskiego służyła w II plutonie – 2. kompanii – batalionu „Parasol” Zgrupowania „Radosław” AK biorąc udział w walkach na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie. Po powstaniu trafiła do niemieckiej niewoli[1]. Przebywała w obozach: Lamsdorf, Mühlberg, Altenburg, Molsdorf i Blenkenheim. 13 kwietnia 1945 została uwolniona przez oddział Armii Stanów Zjednoczonych. 17 sierpnia tego roku została wcielona do Pomocniczej Wojskowej Służby Kobiet i przydzielona do Szpitala Wojennego Nr 7. 28 lutego 1946 została przeniesiona do Szpitala Wojennego Nr 3 w Ankonie. 22 lutego 1947 Komisja Weryfikacyjna AK przy Dowództwie 2 Korpusu Polski zatwierdziła ją w stopniu starszego sierżanta ze starszeństwem od 1 października 1944, na który to stopień została mianowana 23 września 1944 przez dowódcę AK.

14 maja 1947 powróciła do Polski. Była wiceprezesem domu mody[1]. Przez wiele lat piastowała funkcję przewodniczącej Środowiska Żołnierzy Batalionu „Parasol”[2].

W 1950 wyszła za mąż za Jerzego Łazora ps. „Ziemiński–Rudy”, członka Szarych Szeregów, w latach 1943-1944 żołnierza Kedywu Okręgu Warszawa AK, w czasie powstania żołnierza 9. kompanii Zgrupowania „Żywiciel”, odznaczonego Krzyżem Walecznych, po wojnie enonomisty. W 1952 urodziła córkę, która zmarła w 1969. W 1977 rozwiodła się z mężem. Przez sześć lat wychowywała sierotę, której rodzice zginęli tragicznie.

Zmarła 12 stycznia 2019 w Warszawie. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[2] (kwatera B38-6-3)[5].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f g Zofia Julianna Świeszcz. 1944.pl. [dostęp 2019-01-24]. (pol.).
  2. a b c d e f g h i j Zofia Świeszcz-Łazor. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2018-01-23]. (pol.).
  3. Zofia Świeszcz – Łazor. batalionparasol.pl. [dostęp 2019-01-24]. (pol.).
  4. Zmarła legendarna łączniczka i sanitariuszka z Powstania. Była związana z Ursynowem. haloursynow.pl. [dostęp 2019-01-24]. (pol.).
  5. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  6. Uroczystość wręczenia odznaczeń w Pałacu na Wodzie w warszawskich Łazienkach. bip.udskior.gov.pl. [dostęp 2019-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-24)]. (pol.).
  7. Listopadowe uroczystości w TLW. tlw.waw.pl. [dostęp 2019-01-24]. (pol.).

Media użyte na tej stronie

POL Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami (1942) BAR.svg
Baretka: Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).
POL Krzyż Walecznych (1941) 2r BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
Zofia Łazor (grób) 01.jpg
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób powstańca warszawskiego pani Zofii Łazor ps. "Zojda" na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie
POL Medal Pro Patria BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Baretka Medalu "Pro Patria"