Zofia Charlotta Wittelsbach

Zofia Charlotta Wittelsbach

Sophie Charlotte Auguste (ur. 22 lutego 1847 w Monachium, zm. 4 maja 1897 w Paryżu) – bawarska księżniczka z młodszej linii zwanej „Herzog in Bayern”, księżna Orléans-Alençon.

Rodzina

Urodziła się jako córka księcia Maksymiliana Bawarskiego, wywodzącego się z młodszej linii książęcej Wittelsbachów. Jej matka - Ludwika, księżniczka wywodząca się ze starszej linii dynastii, była córką Maksymiliana I Józefa (pierwszego króla Bawarii) oraz przyrodnią siostrą Ludwika I. Siostry Zofii, podobnie jak ona sama, zawarły doskonałe pod względem dynastycznym, choć nieszczęśliwe małżeństwa:

• Helena Karolina (1834-1890), poślubiła księcia Maksymiliana Thurn und Taxis,
• Maria Zofia (1841-1925), poślubiła Franciszka II, króla Obojga Sycylii, obalonego przez Garibaldiego,
• Matylda Ludwika (1843-1925), poślubiła Ludwika, hrabiego Trani,
• Elżbieta Amalia (1837-1898), znana jako Sissi, poślubiła cesarza Franciszka Józefa I, była cesarzową Austrii i królową Węgier.

Małżeństwo

Księżna Zofia

Pierwotnie miała zostać żoną swojego kuzyna Ludwika Bawarskiego, ich zaręczyny ogłoszono 22 stycznia 1867 r. Jednak w październiku, po wielokrotnych zmianach daty ślubu, wyszła na jaw jej znajomość z fotografem Edgarem Hanfstaenglem i zaręczyny zostały zerwane. Ludwik nie mógł się zdobyć na decyzję zawarcia związku małżeńskiego, gdyż prawdopodobnie był homoseksualistą.

Jej rodzice nie zgodzili się na jej ślub z mieszczaninem, więc 19 czerwca 1868 w Possenhofen wyszła za Ferdynanda Orleańskiego, księcia Alençon (syna Ludwika Karola Orleańskiego, księcia Nemours, i Wiktorii Sachsen-Coburg-Kohary). Ferdynand był wnukiem króla Francuzów - Ludwika Filipa I. Małżeństwo to od początku nie było szczęśliwe, a między parą książęcą ciągle narastały nowe konflikty. Mieli jednak dwoje dzieci:

• Ludwikę Wiktorię Orleańską-Alençon (1869-1952), żonę Alfonsa Bawarskiego
• Filipa Emanuela Orleańskiego-Alençon (1872-1931), księcia Vendôme, męża księżniczki Henrietty Koburg.

Księżna Zofia nawiązała romans z żonatym lekarzem, co spotkało się z powszechnym oburzeniem, także ze strony rodziny. Bawarska księżniczka została za to zamknięta w szpitalu psychiatrycznym, co było ówcześnie praktyką często stosowaną w stosunku do niewiernych żon. Zginęła w pożarze Bazar de la Charité w Paryżu. Jej sarkofag znajduje się w kaplicy królewskiej Orleanów w Dreux.

Bibliografia

• Cesarzowa Elżbieta, Brigitte Hamann