Zofia Chomętowska
 Druck | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 grudnia 1902 |
| Data i miejsce śmierci | 20 maja 1991 |
| Ojciec | Feliks Drucki-Lubecki |
| Matka | Bronisława Buchowiecka |
| Mąż | Władysław Czechowicz-Lachowicki |
| Dzieci | Piotr i Gabriella |
Zofia Katarzyna Chomętowska, de domo Drucka Lubecka, primo voto Czechowicz-Lachowicka, secundo voto Chomętowska (ur. 8 grudnia 1902 w Parochońsku, zm. 20 maja 1991 w Buenos Aires) – artystka-fotograf.
Życiorys
Pochodziła z arystokratycznej rodziny książąt Druckich-Lubeckich, córka Feliksa i Bronisławy z Buchowieckich. Zamieszkała w majątku Parochońsk na Polesiu. 3 września 1919 r. wyszła za mąż za Władysława Czechowicza-Lachowickiego h. Ostoja. Po unieważnieniu tego małżeństwa 25 września 1929 r. wyszła za mąż za Jakuba Chomętowskiego h. Lis i rozwiodła się z nim w 1939 r.
Ukończyła francuską szkołę średnią w Petersburgu[1]. Od roku 1928 fotografowała aparatem małoobrazkowym Leica. W 1937 przyjęta w poczet członków Fotoklubu Polskiego. W latach 1938–1939 członkini Fotoklubu Warszawskiego. Była członkinią Polskiego Towarzystwa Fotograficznego – w 1939 została wybrana do ostatniego Zarządu PTF. Fotografie publikowała m.in. w tygodniku „Świat” i wystawiała na wielu wystawach w kraju i za granicą. Wraz z Tadeuszem Przypkowskim była fotoserwisantką wystawy Warszawa oskarża (1945) – pierwszej powojennej polskiej wystawy fotograficznej pokazywanej w warszawskim Muzeum Narodowym, innych miastach kraju oraz poza granicami w innych stolicach. Negatywy zdjęć ocalone i wyniesione z powstania warszawskiego autorka podarowała Muzeum Warszawy. Po wojnie do Muzeum trafiło ok. 5 tys. negatywów z okresu 1923–1939 oraz 1945–1947. Negatywy przedstawiające głównie Kresy autorka przekazała Emilii Boreckiej – organizatorce pierwszej powojennej wystawy pt. Pół wieku Warszawy w fotografii Zofii Chomętowskiej. W roku 1947 Chomętowska wyjechała do Argentyny. W roku 1971 odwiedziła Warszawę. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 234-4-1/2)[2].
Przypisy
- ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 39. [dostęp 2021-07-05].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: FELIKS DRUCKI-LUBECKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-02].
Bibliografia
- Anna Theiss: Kobieta dryfująca, Wysokie obcasy, 12 listopada 2011, s. 12–17.
- Wacław Żdżarski: Historia fotografii warszawskiej, s. 160–161, 213. Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Franciszka Druckiego-Lubeckiego na Cmentarzu Powązkowskim