Zofia Chomętowska

Zofia Katarzyna Chomętowska
Herb
Druck
Rodzina

Druccy-Lubeccy

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1902
Parochońsk k. Pińska

Data i miejsce śmierci

20 maja 1991
Buenos Aires

Ojciec

Feliks Drucki-Lubecki

Matka

Bronisława Buchowiecka

Mąż

Władysław Czechowicz-Lachowicki
Jakub Chomętowski

Dzieci

Piotr i Gabriella

Zofia Katarzyna Chomętowska, de domo Drucka Lubecka, primo voto Czechowicz-Lachowicka, secundo voto Chomętowska (ur. 8 grudnia 1902 w Parochońsku, zm. 20 maja 1991 w Buenos Aires) – artystka-fotograf.

Życiorys

Pochodziła z arystokratycznej rodziny książąt Druckich-Lubeckich, córka Feliksa i Bronisławy z Buchowieckich. Zamieszkała w majątku Parochońsk na Polesiu. 3 września 1919 r. wyszła za mąż za Władysława Czechowicza-Lachowickiego h. Ostoja. Po unieważnieniu tego małżeństwa 25 września 1929 r. wyszła za mąż za Jakuba Chomętowskiego h. Lis i rozwiodła się z nim w 1939 r.

Ukończyła francuską szkołę średnią w Petersburgu[1]. Od roku 1928 fotografowała aparatem małoobrazkowym Leica. W 1937 przyjęta w poczet członków Fotoklubu Polskiego. W latach 1938–1939 członkini Fotoklubu Warszawskiego. Była członkinią Polskiego Towarzystwa Fotograficznego – w 1939 została wybrana do ostatniego Zarządu PTF. Fotografie publikowała m.in. w tygodniku „Świat” i wystawiała na wielu wystawach w kraju i za granicą. Wraz z Tadeuszem Przypkowskim była fotoserwisantką wystawy Warszawa oskarża (1945) – pierwszej powojennej polskiej wystawy fotograficznej pokazywanej w warszawskim Muzeum Narodowym, innych miastach kraju oraz poza granicami w innych stolicach. Negatywy zdjęć ocalone i wyniesione z powstania warszawskiego autorka podarowała Muzeum Warszawy. Po wojnie do Muzeum trafiło ok. 5 tys. negatywów z okresu 1923–1939 oraz 1945–1947. Negatywy przedstawiające głównie Kresy autorka przekazała Emilii Boreckiej – organizatorce pierwszej powojennej wystawy pt. Pół wieku Warszawy w fotografii Zofii Chomętowskiej. W roku 1947 Chomętowska wyjechała do Argentyny. W roku 1971 odwiedziła Warszawę. Pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 234-4-1/2)[2].

Grób Franciszka Druckiego-Lubeckiego i Zofii Chomętowskiej na cmentarzu Powązkowskim

Przypisy

  1. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1939, s. 39. [dostęp 2021-07-05].
  2. Cmentarz Stare Powązki: FELIKS DRUCKI-LUBECKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-02].

Bibliografia

  • Anna Theiss: Kobieta dryfująca, Wysokie obcasy, 12 listopada 2011, s. 12–17.
  • Wacław Żdżarski: Historia fotografii warszawskiej, s. 160–161, 213. Państwowe Wydawnictwo Naukowe (1974).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

140px-Herb Druck.PNG
Autor: Tadeusz Gajl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Druck Clan
Franciszek Drucki-Lubecki grób.JPG
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Franciszka Druckiego-Lubeckiego na Cmentarzu Powązkowskim