Zofia Dąbrowska

Zofia Dąbrowska

„Zośka”, „Jeż”, „Myszka”

Zofia Dąbrowska (ps. „Zośka”) dnia 2 września 1944 przy ulicy Wareckiej
strzelec
Data i miejsce urodzenia	30 listopada 1924 Warszawa
Data i miejsce śmierci	5 września 1944 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	Batalion „Zośka”
Stanowiska	sanitariuszka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

(c) I, Zuska, CC-BY-SA-3.0

Mogiła na Powązkach

Zofia Dąbrowska ps. „Zośka”, „Jeż”, „Myszka” (ur. 30 listopada 1924, zm. 5 września 1944 w Warszawie) – uczestniczka powstania warszawskiego jako łączniczka dowódcy 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.

Życiorys

Podczas okupacji hitlerowskiej działała w konspiracji. Służyła w 1. drużynie Hanny Bińkowskiej plutonu żeńskiego „Oleńka”^[1] batalionu „Zośka” dowodzonego przez Zofię Krassowką (ps. „Zosia Duża”). W drużynie tej działały również: Maria Dziak, Anna Swierczewska, Barbara Zmysłowska. Przed powstaniem mieszkała na Elektoralnej 30^[2]. Na czas powstania Zofia Dąbrowska została przydzielona do 1. kompanii „Maciek” i służyła w jego patrolu sanitarnym.

Wraz ze swoim oddziałem uczestniczyła w walkach na Woli, następnie na Starym Mieście i na Czerniakowie. Ciężko ranna na skarpie czerniakowskiej, z odniesionych ran zmarła 5 września 1944 w szpitalu powstańczym przy ul. Mokotowskiej 55^[3]. Miała 19 lat. Pochowana w ogródku w Al. Ujazdowskich 37. Po wojnie ekshumowana i pochowana w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (kwatera 20A-4-8)^[4].

Zofia Dąbrowska została odznaczona Krzyżem Walecznych.

Zobacz też

• Polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej

Linki zewnętrzne

• Nazwisko Dąbrowskiej na Wirtualnym Murze Pamięci Muzeum Powstania Warszawskiego

Przypisy