Zofia Grzebisz-Nowicka

Zofia Grzebisz-Nowicka

Data i miejsce urodzenia	15 maja 1938 Pieńki Wyczólskie
Zawód, zajęcie	polityk, działaczka związkowa i spółdzielcza
Alma Mater	Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR
Stanowisko	posłanka na Sejm PRL III, IV i VIII kadencji i Sejm II, III i IV kadencji (1961–1969, 1980–1985, 1993–1997, 2001–2005)
Odznaczenia

Zofia Grzebisz-Nowicka (ur. 15 maja 1938 w Pieńkach Wyczólskich) – polska polityk, działaczka związkowa i spółdzielcza, posłanka na Sejm PRL III, IV i VIII kadencji oraz na Sejm RP II, III i IV kadencji.

Życiorys

Od 1957 do 1960 była powiatowym instruktorem ds. kół gospodyń wiejskich i potem wiceprezesem Powiatowego Związku Kółek Rolniczych w Łosicach, a w latach 1960–1964 przewodniczącą zarządu powiatowego Związku Młodzieży Wiejskiej w Łosicach. W 1958 wstąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ukończyła w 1964 studia na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR. Była posłanką na Sejm PRL III, IV i VIII kadencji; obejmując mandat w 1961, była najmłodszą posłanką na świecie. Od 1969 do 1974 pełniła funkcję instruktora Wydziału Rolnego Komitetu Centralnego PZPR. W drugiej połowie lat 70. pełniła funkcję wojewody siedleckiego. Od 1978 do 1980 zajmowała stanowisko I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Siedlcach. Od 1980 do 1981 wchodziła w skład KC PZPR^[1]. Uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw nauki, oświaty i postępu technicznego.

Długoletnia działaczka Krajowego Związku Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych, była m.in. wiceprezesem zarządu. W 1992 przystąpiła do Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej, a w 1999 wraz z nią do partii Sojusz Lewicy Demokratycznej. Sprawowała mandat posła na Sejm II, III (od stycznia 2001, gdy zastąpiła zmarłego Józefa Wiadernego) i IV kadencji z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej (z okręgu kieleckiego). W 2004 była tymczasową posłanką do Parlamentu Europejskiego i w wyborach w tym samym roku bez powodzenia do niego kandydowała. Zasiadała we władzach krajowych SLD.

W 1998 została odznaczona przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[2]. W okresie PRL otrzymała Złoty Krzyż Zasługi i Odznakę 1000-lecia Państwa Polskiego.

Życie prywatne

Córka Piotra i Stefanii z domu Bareja. Od lat 60. żona Janusza Nowickiego (nauczyciela i dyrektora wydawnictwa), z którym ma dzieci Mirosława i Małgorzatę.

Wyniki wyborcze

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
1961		Front Jedności Narodu	Sejm PRL III kadencji	nr 73	[3]
1965		Front Jedności Narodu	Sejm PRL IV kadencji	nr 73	[4]
1980		Front Jedności Narodu	Sejm PRL VIII kadencji	nr 57	[5]
1993		Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejm II kadencji	nr 18	8594 [6]
1997		Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejm III kadencji	nr 18	2934 [7][8]
2001		KKW Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy	Sejm IV kadencji	nr 33	6812 [9]
2004		KKW Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy	Parlament Europejski VI kadencji	nr 10	4807 [10]
2005		Sojusz Lewicy Demokratycznej	Sejm V kadencji	nr 33	2541 (0,70%)[11]

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie smolec.pl. [dostęp 2020-08-19].
• Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2020-08-19].