Zofia Hohenzollern (1870–1932)

Zofia Hohenzollern

— Księżniczka pruska, królowa Grecji —
Królowa Grecji
Okres	od 1913 do 1922
Jako żona	Konstantyna I Greckiego
Poprzedniczka	Olga Konstantinowna Romanowa
Następczyni	Elżbieta Hohenzollern-Sigmaringen
Dane biograficzne
Dynastia	Hohenzollernowie
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1870 Poczdam
Data i miejsce śmierci	13 stycznia 1932 Frankfurt
Ojciec	Fryderyk III Hohenzollern
Matka	Wiktoria Koburg
Mąż	Konstantyn I Grecki
Dzieci	Jerzy, Aleksander, Helena, Paweł, Irena, Katarzyna
Odznaczenia

Zofia Dorota Ulryka Alicja Hohenzollern (ur. 14 czerwca 1870 w Poczdamie w Niemczech, zm. 13 stycznia 1932 we Frankfurcie) – księżniczka pruska, królowa Grecji.

Życiorys

Zofia Dorota Ulryka była córką cesarza Niemiec Fryderyka III Hohenzollerna i cesarzowej Wiktorii (a po niej wnuczką królowej Wiktorii). Była siostrą cesarza niemieckiego Wilhelma II. W rodzinie nazywano ją „Sossy”.

27 października 1889 poślubiła późniejszego króla Konstantyna I. Grecy byli bardzo zadowoleni z tego ślubu, ponieważ zgodnie z przepowiednią, za panowania Konstantyna i Zofii (imiona ostatnich władców Konstantynopola przed zdobyciem go przez Turków) Konstantynopol stanie się ponownie chrześcijański. Para królewska doczekała się sześciorga dzieci:

• Jerzego II (1890–1947), król Grecji (1922–1924 i 1935–1947);
• Aleksandra (1893–1920), król Grecji (1917–1920);
• Heleny (1896–1982), królowa rumuńska;
• Pawła I (1901–1964), król Grecji (1947–1964);
• Ireny (1904–1974), księżna Aosty;
• Katarzyny (1913–2007).

W 1890 Zofia ogłosiła swój zamiar przejścia z luteranizmu na greckie prawosławie, co spowodowało jej konflikt z niemiecką rodziną, szczególnie z cesarzową, Augustą Wiktorią. W czasie I wojny światowej Zofia niesłusznie była podejrzewana o proniemieckie sympatie, gdyż jej brat był cesarzem Niemiec. W rzeczywistości, podobnie jak matka, była probrytyjska.

Niezwykle dystyngowana królowa Zofia była bardzo nieśmiała, wolała więc zajmować się dziećmi i niemal nigdy nie pokazywała się publicznie. Bywała przesadnie skrupulatna: każdej soboty wkładała białe rękawiczki, by sprawdzić czystość pałacowych mebli.

W 1916, gdy król i królowa zamieszkiwali w Tatoi, wybuchł tajemniczy pożar, który zniszczył ich pałac i większość otaczających go lasów. Królowa Zofia przebiegła półtorej mili trzymając w ramionach najmłodsze dziecko.

16 czerwca 1917 Konstantyn I abdykował. Zofia wraz z całą rodziną królewską wyjechała do Szwajcarii. W kraju pozostał jej syn, ówczesny król Aleksander I, który umarł w 1920. Konstantyn I otrzymał propozycję objęcia tronu po synu i cała rodzina wróciła do Grecji. Po porażce w wojnie w Azji Mniejszej, król został zmuszony do abdykacji.

W ostatnich latach życia zdiagnozowano u królowej raka. Zofia zmarła w 1932 w Niemczech. Po przywróceniu monarchii została ponownie pochowana, tym razem na cmentarzu królewskim w Tatoi, obok męża i innych członków rodziny królewskiej^[1].

Przypisy