Zofia Komedowa

Zofia Komedowa, właśc. Zofia Janina Trzcińska, z domu Tittenbrun[1] (ur. 13 listopada 1929 w Dryszczowie[2], zm. 20 sierpnia 2009 w Warszawie[3]) – Crazy Girl, polska miłośniczka jazzu, organizatorka, promotorka i manager, guru polskich jazzmanów, żona i muza Krzysztofa Komedy[4].

Życiorys

Zofia Komeda Trzcińska z d. Tittenbrun pochodząc z patriotycznej rodziny od 13. roku życia była żołnierzem AK Zgrupowania „Jodła” przybierając pseudonimy Zośka i Harcerka. Po wojnie już od lat 50. związana była ze środowiskiem jazzowym. Była legendą polskiego jazzu, jego promotorką, uczestniczką legendarnych festiwali jazzowych w Sopocie, a także żoną i muzą pianisty a także kompozytora muzyki jazzowej i filmowej Krzysztofa Komedy, który właśnie dla niej skomponował utwór „Crazy Girl”. Organizowała i prowadziła koncerty grup jazzowych, m.in. Kurylewicza, Stanisława „Drążka” Kalwińskiego, kierowała Piwnicą pod Baranami i Jazz Klubem Helikon w Krakowie, organizowała Festiwal Wokalistów Jazzowych w Lublinie, Międzynarodowy Festiwal Pianistów Jazzowych w Kaliszu, Jazz Jantar na Wybrzeżu[5].

Przyczyniła się również do rozsławiania muzyki Krzysztofa Komedy. Po jego śmierci od roku 1969 wiele lat mieszkała w Bieszczadach. Zakładała pierwszą w Polsce Solidarność Rolników Indywidualnych, a następnie współorganizowała pierwszy chłopski strajk w Ustrzykach Dolnych.

Autorka autobiograficznych książek „Komeda, Zośka i inni”[5][6] i „Nietakty. Mój czas mój jazz”[7][8].

Grób Zofii i Krzysztofa Komedów na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Zmarła na zawał serca[4]. Została pochowana 11 września 2009 na Starych Powązkach obok męża[9] (kwatera 18-6-24)[10].

Postanowieniem Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 10 września 2009 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych, za promowanie polskiej muzyki jazzowej została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5][11].

Przypisy

  1. ↑ Donata Subbotko: Krzysztof Komeda. Chłopiec to był. wyborcza.pl, 2009-04-29. [dostęp 2009-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-17)]. (pol.).
  2. ↑ Donata Subbotko: Zmarła Zofia Komedowa. Gazeta Wyborcza nr 196, wydanie z dnia 2009-08-22. Kultura, s. 9.
  3. ↑ Marek Dusza: Zofia Komedowa nie żyje. rp.pl, 2009-08-22. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-04)]. (pol.).
  4. ↑ a b Donata Subbotko: Zmarła Zofia Komedowa. wyborcza.pl, 2009-08-21. [dostęp 2009-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)]. (pol.).
  5. ↑ a b c Prezydent odznaczył "Crazy Girl". prezydent.pl, 2014-11-13. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-11)]. (pol.).
  6. ↑ Zofia Komedowa Trzcińska: Komeda, Zośka i inni. Warszawa: Komeda Music, Zofia Trzcińska, 1996. ISBN 83-90649-70-5.
  7. ↑ Zofia Komedowa Trzcińska: Nietakty. Mój czas mój jazz. Warszawa: Wydawnictwo Szelest, 2015. ISBN 978-83-65381-00-2.
  8. ↑ Komeda. wydawnictwoszelest.pl. [dostęp 2015-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-10)]. (pol.).
  9. ↑ Krystian Brodacki: POŻEGNANIE ZOSI KOMEDOWEJ. jazzforum.com.pl, 2009-09-11. [dostęp 2017-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-04)]. (pol.).
  10. ↑ Cmentarz Stare Powązki: KRZYSZTOF KOMEDA TRZCIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-30].
  11. ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 271

Media użyte na tej stronie

Komeda Grave.jpg
Autor: Cezary Piwowarski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Krzysztofa Komedy i Zofii Komedy Trzcińskiej na warszawskim Cmentarzu Powązkowskim