Zofia Krassowska
 | |
 starszy strzelec | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | dowódca plutonu żeńskiego batalionu „Zośka” |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
_2r_BAR.svg){kind=small} | |
Zofia Halina Krassowska ps. „Zosia Duża” (ur. 26 lutego 1921 w Warszawie, zm. 6 sierpnia 1944 tamże) – sanitariuszka, podharcmistrzyni, uczestniczka powstania warszawskiego, dowódca plutonu żeńskiego Oleńka batalionu „Zośka”.
Życiorys
W 1938 roku ukończyła żeńskie liceum Jadwigi Kowalczykówny i Jadwigi Jawurkówny przy ul. Wiejskiej 5 („Szkoła na Wiejskiej”). W obronie Warszawy 1939 niosła pomoc rannym leżącym w Szpitalu Ujazdowskim. Była związana na terenie szkoły z organizacją ideowo-wychowawczą „Pet”. Zofia podczas okupacji niemieckiej studiowała medycynę na tajnym Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Angażowała się w konspirację. Była jedną z organizatorek kobiecych służb pomocniczych batalionu „Zośka”, mających na celu m.in. pomoc rannym w akcjach dywersyjnych żołnierzom. W grudniu 1943 została dowódcą tego oddziału.
Ukończyła Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”[1]. Podczas powstania w 1944 roku służyła jako sanitariuszka w II plutonie żeńskim „Oleńka” 3. kompanii batalionu „Zośka”. Wkrótce przydzielono ją do II plutonu „Alek” 2. kompanii „Rudy”. 5. dnia walk została ranna, gdy biegła na pomoc koledze, który był raniony podczas ataku na „Gęsiówkę” i znajdował się w strefie ognia. Zosia została ciężko ranna w brzuch. Od śmierci na polu walki uratował ją Andrzej Romocki ps. „Morro”. Zmarła z odniesionych ran dnia następnego – 6 sierpnia – w Szpitalu Wolskim (gdzie przeniesiono ją ze szpitala Karola i Marii przy ul. Leszno). Miała 23 lata. Pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[2].
W powstaniu poległa też jej siostra Teresa[3].
Przyjaciele i rodzina nazywali ją Lalka.
Dwukrotnie odznaczona Krzyżem Walecznych.
Zofia Krassowska jest patronką dwóch żeńskich drużyn Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej: 29. Łódzkiej Drużyny Harcerek „Polana”[4] i 20 Warszawskiej Drużyny Harcerek „Orawa"[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 352. ISBN 83-06-01851-6.
- ↑ Barbara Wachowicz: Wierna Rzeka Harcerstwa. Tom IV. To "Zośki" wiara! Gawęda o Harcerskim Batalionie Armii Krajowej "Zośka". Część 2. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2005, s. 273. ISBN 83-7399-030-5.
- ↑ Zofia Krassowska. 1944.pl. [dostęp 2018-02-24]. (pol.).
- ↑ 29 ŁDH "Polana". Strona 29. ŁDH "Polana" im. Zofii Krassowskiej. [dostęp 2011-07-17].
- ↑ 20 WDH-ek „Orawa” im. Zofii Krassowskiej „Zosi Dużej”, www.facebook.com [dostęp 2022-07-03] (pol.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Zuska (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
ściana z nazwiskami poległych w powstaniu żołnierzy batalionu "Zośka", Powązki Wojskowe w Warszawie (fragment z nazwiskami powstańców z 2. kompanii "Rudy") (fot Zu)
Naramiennik starszego szeregowca Wojska Polskiego (1925-39).