Zofia Kuntze
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 4 stycznia 1900 Lwów | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 sierpnia 1944 Warszawa | |
| Zawód, zajęcie | zoolog | |
| Narodowość | polska | |
Zofia Kuntze z domu Grabowska (ur. 4 stycznia 1900 we Lwowie, zm. 18 sierpnia 1944 w Warszawie) – polska zoolog, cytolog.
Życiorys
Studiowała nauki przyrodnicze na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza pod kierunkiem prof. Jana Hirschlera. Na uczelni poznała swojego męża Romana Kuntzego. Od 1921 pracowała jako nauczycielka biologii w gimnazjach, równolegle kontynuowała pracę naukową. W 1933 przedstawiła rozprawę doktorską "O składnikach plazmatycznych w komórkach rozrodczych męskich raka rzecznego" i na jej podstawie uzyskała stopień naukowy doktora filozofii w zakresie zoologii. W 1937 Roman Kuntze otrzymał etat profesora nadzwyczajnego w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, w związku z czym oboje przeprowadzili się do Warszawy. Zofia Kuntze podjęła wówczas pracę w Polskim Radio. Podczas okupacji pracowała w Państwowym Muzeum Zoologicznym, gdzie powierzono jej opracowanie zbioru muchówek, jednocześnie uczestniczyła w tajnym nauczaniu. Zginęła 18 sierpnia 1944 zastrzelona przez Niemców, gdy podczas trwających walk powstańczych szła z białą chorągwią niosąc żywność dla uwięzionych w koszarach Stauferkaserne[1]. Została pochowana na Nowym cmentarzu na Służewie przy ul. Wałbrzyskiej.
Przypisy
- ↑ Szymon Datner, Kazimierz Leszczyński (red.): Zbrodnie okupanta w czasie powstania warszawskiego w 1944 roku (w dokumentach). Warszawa: Wydawnictwo MON, 1962, s. 119.
Bibliografia
- Gabriel Brzęk, Straty wśród zoologów polskich w następstwie II wojny światowej, "Analecta. Studia i materiały z dziejów nauki" 6/2 (12) (1997) s. 183-184.