Zofia Leszczyńska

Zofia Leszczyńska

Zofia Hora

Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1926 Tarnów
Data śmierci	20 października 2016
Odznaczenia

Zofia Leszczyńska, z domu Hora (ur. 2 kwietnia 1926 w Tarnowie, zm. 20 października 2016) – polska historyk, archiwistka, oficer Armii Krajowej.

Życiorys

Urodziła się 2 kwietnia 1926 w Tarnowie^[1][2]. Była córką Marii i Władysława Hora^[2][1].

Podczas II wojny światowej działała w Armii Krajowej w Obwodzie Puławy, rejon 10^[2][1]. Mianowana na stopień podporucznika AK^[2][1].

Po wojnie ukończyła szkołę średnią w Lublinie i podjęła studia historyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończyła w 1952 z tytułem magistra filozofii w zakresie historii^[1][2]. Jeszcze podczas studiów na początku 1948 podjęła pracę w Państwowym Muzeum na Majdanku^[3]. Od 1950 kierowała Działem Dokumentacji, później przekształconym w Dział Archiwum Państwowego Muzeum na Majdanku, którego była kierownikiem do 1983^[1][3][2]. Publikowała prace w zakresie historii obozu na Majdanku^[2]. Jej artykuły ukazywały się w periodyku „Zeszyty Majdanka”^[2]. W 1983 przeszła na emeryturę^[2]. Od tego czasu zajmowała się także badaniem komunistycznego systemu wojskowego wymiaru sprawiedliwości w PRL i represjami wobec działaczy niepodległościowych od 1944 do 1956^[2]. Czyniła starania na rzecz upamiętnienia ofiar zbrodni komunistycznych^[3]. Była inicjatorką ustanowienia na kaplicy przy ul. Unickiej w Lublinie ok. 280 tablic upamiętniających ofiary zbrodni totalitarnych z lat 1944–1956^[1].

Zmarła 20 października 2016^[2][1].

Publikacje

• Kronika obozu na Majdanku (1980)^[2]
• Lubelski panteon żołnierzy wyklętych (1991, współautorka)^[4]
• Obwieszczenia śmierci w dystrykcie Lubelskim (1994)^[5]
• Straceni na Zamku Lubelskim. Dokumenty procesu 11 żołnierzy AK (kwiecień 1945) (1995)^[2]
• Transport więźniów chorych i kalek przeniesionych z obozu koncentracyjnego Dachau na Majdanek 7 stycznia 1944 roku (w: „Zeszyty Majdanka” T. 20/1999)^[6]
• „Ginę za to, co człowiek najgłębiej ukochać może”. Skazani na karę śmierci przez sądy wojskowe na Zamku Lubelskim (1944–1945) (t. I 1998, t. II 2003)^[2]
• Kobiety Lubelszczyzny represjonowane w latach 1944–1956 (t. I 2002, współautorka)^[2]
• Prokuratorzy i sędziowie lubelskich sądów wojskowych 1944–1955 (2006)^[7]
• Grypsy z Zamku Lubelskiego 1939–1944 (2015)^[8]

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 26 maja 2007 za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za trud i poświęcenie włożone w dokumentowanie historii walki cywilnej i zbrojnej przeciw zniewoleniu komunistycznemu, a szczególnie działań niepodległościowych kobiet)^[9]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[2][3]
• Srebrny Krzyż Zasługi^[1]
• Krzyż Armii Krajowej^[2]
• Medal Komisji Edukacji Narodowej^[2]
• Złoty Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej”^[3]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”^[1]
• Złota Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”^[1]
• Honorowa Odznaka Zasłużony dla Lubelszczyzny^[1]
• Honorowa Odznaka Zasłużonego dla Lubelszczyzny^[3]
• Honorowa Odznaka Zasłużony dla Miasta Lublina^[1]
• Kustosz Pamięci Narodowej (2004, za aktywny udział w upamiętnianiu historii Narodu Polskiego w latach 1939–1989)^[2][3]

Przypisy