Zofia Mellerowa

Zofia Mellerowa
Wiktor Burzan
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1848 lub 1846
Warszawa

Data i miejsce śmierci

29 stycznia 1908
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

dramat, komedia

Epoka

pozytywizm

podpis

Zofia Mellerowa, ps. „Wiktor Burzan” (ur. 1848 lub 1846 w Warszawie, zm. 29 stycznia 1908 tamże) – polska autorka dramatów i tłumaczka, działająca w epoce pozytywizmu.

Życiorys

Zofia Mellerowa pochodziła w rodziny greckich przemysłowców Vergi. Wykształcenie zdobywała w Warszawie. Około 1864 wyszła za mąż za Jana Mellera, korepetytora i dyrygenta chórów opery warszawskiej. W 1864 rozpoczęła działalność literacką, tłumacząc komedie francuskie dla teatrów, m.in. autorów takich jak: Octave Feuillet (Siwy włos, Popielnica) i Delphine Gay (Kapelusz zegarmistrza). W 1867 debiutowała własną sztuką Złote runo. W kolejnych latach napisała wiele jednoaktówek, z których część nie została wydana drukiem. Niektóre ze sztuk Mellerowej zostały wyróżnione na konkursach dramatycznych. Największą popularnością cieszyły się przygotowane razem z Janem Galasiewiczem dramatyczne przeróbki dzieł Józefa Ignacego Kraszewskiego i Henryka Sienkiewicza. W latach 70. XIX w. prowadziła w Warszawie salon skupiający ludzi ze sfer literacko-teatralnych. W latach 1893–1894 publikowała w pismach warszawskich korespondencje z podróży do Włoch.

Pochowana na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 17, miejsce 23)[1]

Twórczość

Twórczość własna
  • Złote runo – obraz dramatyczny w 3 aktach, wyst. Warszawa, Lwów 1867
  • Postanowienia – komedia w 1 akcie, wyst. Warszawa 1869, wyd. Komedie i monologi oryginalne i tłu­maczone Warszawa 1891[2], wyd. osobne Warszawa [1901]
  • Zyzio – komedia w 3 aktach, wyst. Kraków 1873, Warszawa 1874
  • Grochowe wianki – opowiadanie, Warszawa 1874
  • Dwie miary – komedia w 1 akcie, wyst. Kraków, Warszawa 1876
  • Fałszywe blaski – komedia w 1 akcie, wyst. Warszawa, Kraków 1876, odznaczona na konkursie Teatrów Rządowych Warszaw­skich w 1876, przekł. rosyjski 1883
  • Straduję! – komedia w 1 akcie, wyst. Warszawa 1882, wyd. Warszawa 1883
  • Uwięziona – komedia w 1 akcie, wyst. Warszawa 1883, wyd. Warszawa 1884[3]
  • Chata za wsią – dramat ludowy w 5 aktach ze śpie­wami i tańcami, na podstawie powieści J.I. Kra­szewskiego, muzyka Zygmunta Noskowskiego, wyst. Warszawa, Kraków 1884, wyd. Poznań 1912[4], współautor: J. Galasiewicz
  • Dziewczę z chaty za wsią – obraz ludowy w 5 aktach, na podstawie powieści J.I. Kraszewskiego, muzyka Z. Noskowskiego, wyst. Warszawa 1886, wyd. Poznań 1927[5], współautor: J. Galasiewicz
  • Pan Zołzikiewicz – obraz dramatyczny w 5 od­słonach ze śpiewami i tańcami, na podstawie noweli H. Sienkiewicza Szkice węglem, muzyka Z. Nos­kowskiego, wyst. Warszawa 1881, wyd. Poznań 1915[6], współautor: J. Galasiewicz
Przekłady
  • Alfred de Musset: Nie można przewidzieć wszystkiego. Przysłowie dramatyczne w 1 akcie, Warszawa 1872
  • Ernst Wichert: Post festum. Komedia w 1 akcie, Warszawa 1894

Przypisy

  1. ↑ Cmentarz Ewangelicko-Augsburski: śp. ZOFIA MELLER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-12-12].
  2. ↑ Komedye i monologi oryginalne i tłomaczone. Seria 1., polona.pl [dostęp 2019-05-16].
  3. ↑ Zofiia Mellerowa, Uwięziona : komedya w jednym akcie, polona.pl [dostęp 2019-05-16].
  4. ↑ Zofia Mellerowa, Chata za wsią : dramat ludowy w 5. aktach ze śpiewami i tańcami, polona.pl [dostęp 2019-05-16].
  5. ↑ Dziewczę z chaty za wsią : obraz ludowy w 5-u aktach, polona.pl [dostęp 2019-05-16].
  6. ↑ Pan Zołsikiewicz : obraz dramatyczny w 5-ciu odsłonach ze śpiewami i tańcami, polona.pl [dostęp 2019-05-16].

Bibliografia

  • Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny. T. Tom drugi I–Me. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2001, s. 442–443. ISBN 83-02-08101-9.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie