Zofia Nasierowska

Zofia Nasierowska

Zofia Nasierowska-Majewska

Zofia Nasierowska (2007)
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1938 Łomianki
Data i miejsce śmierci	3 października 2011 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	artysta fotograf
Małżeństwo	Janusz Majewski
Odznaczenia

Z. Nasierowska, Portret Jerzego Waldorfa, 1968

Grób Zofii Nasierowskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Zofia Nasierowska, Zofia Nasierowska-Majewska (ur. 24 kwietnia 1938 w Łomiankach, zm. 3 października 2011 w Warszawie^[1]) – polska artystka fotograf, specjalizująca się w fotografii portretowej. Uhonorowana tytułem Artiste FIAP (AFIAP)^[2].

Twórczość fotograficzna i edukacja

Zaczęła fotografować w wieku siedmiu lat, a jako jedenastolatka wzięła udział w swojej pierwszej wystawie. Była uczennicą swojego ojca, fotografa Eugeniusza Nasierowskiego. Później uczęszczała do technikum fototechnicznego, ukończyła studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

Miała na koncie wystawy w kraju i za granicą oraz nagrody na międzynarodowych wystawach, między innymi w Budapeszcie, Karlowych Warach, Glasgow, Londynie, Sztokholmie.

Twórczość fotograficzna Zofii Nasierowskiej obejmuje krajobraz, reportaże, ale przede wszystkim portret. Była autorką zdjęć znanych ludzi ze świata teatru, filmu, sztuki, kultury. W latach 60. i 70. XX w. fotografowała się u niej duża część polskich artystów i intelektualistów. Wykonała portrety takich artystów jak Beata Tyszkiewicz, Krystyna Janda, Jerzy Kawalerowicz, Anna German, Roman Polański, Tadeusz Konwicki, Anna Jantar, Piotr Fronczewski, Gustaw Holoubek, Irena Jarocka, Irena Santor oraz wykonała portrety rodzinne Kaliny Jędrusik ze Stanisławem Dygatem, Wojciecha Pszoniaka z żoną, Krystyny Cierniak z Januszem Morgensternem czy Krystyny Zachwatowicz z Andrzejem Wajdą oraz wielu innych. W tym czasie jej fotografie były publikowane na dziesiątkach okładek tygodników: „Filmu”, „Ekranu”, „Zwierciadła”, „Przekroju” oraz „Kobiety i Życia”. Portrety w jej wykonaniu cechuje staranne oświetlenie i odpowiednie ujęcie modela, nieco idealizujące człowieka stojącego przed obiektywem.

Po trzydziestu pięciu latach pracy zawodowej, ze względu na chorobę oczu, przestała fotografować.

Od 1956 była członkiem ZPAF^[3]. Uhonorowana została tytułem „Artiste FIAP” nadanym przez Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej^[2].

Zmarła 3 października 2011 r. w Warszawie, pochowana została w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D31-tuje-3)^[4][5].

Życie prywatne

Od roku 1960 była żoną reżysera Janusza Majewskiego. Mieli dwoje dzieci, Annę i Pawła^[6].

Twórczość pisarska

• Fotografia smaku, czyli 24 obiady dla początkujących i zaawansowanych, 2002, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7337-245-8 (z Januszem Majewskim)
• Fotonostalgia. Znani i lubiani w obrazie i anegdocie, 2003, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7337-495-7 (z Agnieszką Osiecką)
• Gwiazdka wielkanocna, 2003, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7337-543-0 (z Anną Klarą Majewską i Januszem Majewskim)
• Trzy podróże, 2005, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 83-7469-158-1.
• Święta wielkanocne. Przepisy i obyczaje, 2007, Wyd. Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-7469-487-2.

Nagrody i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)^[7];

Przypisy

Bibliografia

• Zofia Turowska: Nasierowska. Fotobiografia. Piaseczno: Marginesy, 2009. ISBN 978-83-928431-4-6.

Linki zewnętrzne

• Biogram Zofii Nasierowskiej na stronie Galerii „Winda”. galeriawinda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
• O Nasierowskiej w Culture.pl. culture.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-24)].
• Siedem portretów autorstwa Nasierowskiej opublikowanych w gazecie Wrocławskiej