Zofia Noiret

Zofia Noiret
Ilustracja
Zofia Noiret w 1890
Data i miejsce urodzenia1865
Warszawa
Data i miejsce śmierci23 sierpnia 1922
Warszawa
Zawód, zajęcieaktorka

Zofia Noiret (także Hyape[1]; ur. 10 stycznia 1865 w Warszawie, zm. 23 sierpnia 1922 tamże[2]) – polska aktorka.

Życiorys

Była córką Teodora i Pauliny Noiretów. Rodzina mieszkała w majątku Łyszkowice. Ojciec Zofii był tam magazynierem spichrzów Księstwa Łowickiego. Początkowo występowała w teatrze amatorskim w Skierniewicach. W Warszawie studiowała aktorstwo pod kierunkiem Wincentego Rapackiego i Leontyny Halpertowej[3]. W dniu 26 maja 1885 zadebiutowała w Warszawskich Teatrach Rządowych rolą Ludwiki w "Dwóch Światach", a 3 sierpnia tego roku jako Henryka w "Miłości ubogiego młodzieńca"[1]. Podała, że była 3 lata młodsza niż w rzeczywistości, co skutkowało tym, że we wszystkich oficjalnych opracowaniach jako rok urodzenia Zofii podaje się 1865[3].

Została zaangażowana do pracy w Warszawskich Teatrach Rządowych. Ostatni raz wystąpiła 13 sierpnia 1894 jako Amalia w "Zbójcach". Zagrała ok. 40 ról, z których najwybitniejsze to: Livia Quintilla (rola tytułowa), Amalia ("Zbójcy"), Kordelia ("Król Lear"), Helena ("Sen nocy letniej"), Amelia ("Mazepa"), Aza ("Chata za wsią"), Messalina ("Ania i Messalina"), Klotylda ("Myszka"), Joanna ("Roznosicielka chleba")[1].

Charakteryzowała się niskiem głosem, który mógł być spowodowany przez astmę, na którą całe życie cierpiała. Zrezygnowała z pracy na własną prośbę. Decyzja spowodowana była chorobą[3].

Przyjaźniła się z aktorką Wandą Barszczewską[4].

Została pochowana na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera D, rząd 4, miejsce 5–6)[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c Zofia Noiret, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-10-30].
  2. ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: ZALEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2021-10-30].
  3. ↑ a b c Aneta Kapelusz, Ze skierniewickiej sceny do warszawskich teatrów, Skierniewice Nasze Miasto, 25 lipca 2019 [dostęp 2021-10-30] (pol.).
  4. ↑ Igor Strojecki, Tajemnice damy z medalionu, „Stolica” (3–4), 2019, s. 31.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie