Zofia Szmydt

Grób Zofii Szmydt na cmentarzu Powązkowskim

Zofia Szmydt (ur. 29 lipca 1923 w Warszawie, zm. 26 listopada 2010) – polska matematyk.

Życiorys

Była córką Józefa i Zofii z domu Gąsiorowskiej. Studia matematyczne rozpoczęła na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego, razem z rodziną został wysiedlona z Warszawy po powstaniu warszawskim i zamieszkała w Krakowie. W 1946 ukończyła studia matematyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, tam w 1949 obroniła pracę doktorską O całkach pierwszych równania różniczkowego napisaną pod kierunkiem Tadeusza Ważewskiego. Do 1952 pracowała na UJ, od 1949 do 1971 była pracownikiem Oddziału Krakowskiego Instytutu Matematycznego PAN, w 1958 otrzymała stopień doktora nauk, w 1961 została mianowana profesorem nadzwyczajnym. W 1971 została pracownikiem Uniwersytetu Warszawskiego, w 1984 otrzymała tytuł profesora zwyczajnego, w 1993 przeszła na emeryturę.

W swoich badaniach naukowych zajmowała się teorią równań różniczkowych, teorią potencjału i teorią dystrybucji. W 1972 opublikowała książkę Transformacje Fouriera i równania różniczkowe liniowe.

Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 263-5-23)[1].

Nagrody i odznaczenia

W 1956 otrzymała Nagrodę im. Stefana Banacha. W 1973 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: Józef Szmydt, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].

Bibliografia

  • Roman Duda: Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2012, s. 470. ISBN 978-83-229-3316-9.
  • Grzegorz Łysik: Zofia Szmydt (1923-2010): Wiadomości Matematyczne 51 (2), 2015, 283-297.

Media użyte na tej stronie

Zofia Szmydt grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY 4.0
Grób Zofii Szmydt na Cmentarzu Powązkowskim