Zofia Wocalewska
Ten artykuł od 2020-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Zofia Wocalewska (ur. 6 stycznia 1894 w Łodzi, zm. 23 marca 1934 tamże) – harcmistrzyni, Naczelniczka Harcerek ZHP.
Życiorys
Była córką Bolesława Tadeusza i Anny z Zakrzewskich, siostrą: Marii, Anny (1888–1982), Jadwigi (1895–1944) oraz Jana (1900–1917). Naukę rozpoczęła w Prywatnej Szkole Powszechnej Julii Zbijewskiej. W 1910 ukończyła Koedukacyjną Szkołę Handlową w Pabianicach i zdała maturę. W 1913 rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Rolniczej w Warszawie, którą ukończyła ze stopniem inżyniera rolnika. Pracę zawodową rozpoczęła administrując majątkami, następnie przeniosła się do Szkoły Rolniczej Żeńskiej w Mokoszynie, gdzie przez 9 lat była jej dyrektorką. Doprowadziła szkołę do stanu kwitnącego. Od jesieni 1911 roku należała do pierwszego zastępu łódzkich harcerek, zalążka przyszłej I Łódzkiej Drużyny Żeńskiej im. Emilii Plater. W harcerskiej służbie przeszła wszystkie funkcje od szeregowej do Naczelniczki Harcerek ZHP.
W czasie I wojny światowej i wojny z Rosją Radziecką organizuje wraz z harcerkami w Łodzi szpitale dla rannych. Gdy jej narzeczony zginął w czasie wojny postanowiła nie wychodzić za mąż. Wzięła na wychowanie dwie dziewczynki-sieroty. Umarła z powodu ciężkiej choroby płuc. Jej grób znajduje się na Starym Cmentarzu w Łodzi.
Ordery i odznaczenia
- Medal Niepodległości (23 grudnia 1933)[1]
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)[2]
Przypisy
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za zasługi na polu pracy społeczno-rolniczej”.
Bibliografia
- Janusz Wojtycza (red.): Harcerski słownik biograficzny. T. 2. Warszawa: Muzeum Harcerstwa, Marron Edition, 2008, s. 244–246. ISBN 978-83-923571-3-1.