Zoltán Votisky

Zoltán Votisky (wym. [zoltaːn votiʃki], ur. w 1883^[1] w Kieżmarku^[2], zm. 7 stycznia 1919 w Tatrzańskiej Polance^[2]) – węgierski taternik.

Uczył się w liceum w Kieżmarku, później (po ukończeniu studiów na uniwersytecie w Budapeszcie) pracował w nim jako nauczyciel^[1].

Przed I wojną światową należał do najaktywniejszych węgierskich taterników. Jego partnerami wspinaczkowymi byli m.in. Alfréd Grósz, Tibold Kregczy i Lajos Rokfalusy^[2].

Poza Tatrami wspinał się też w Dolomitach. Pełnił funkcję sekretarza Węgierskiego Towarzystwa Turystycznego^[1].

Został pochowany na cmentarzu w Kieżmarku^[2].

Osiągnięcia taternickie

• pierwsze przejście południowej ściany Batyżowieckiego Szczytu (1 lipca 1912 r.^[2], z Gyulą Komarnickim i Romanem Komarnickim),
• pierwsze zimowe wejścia na Mały Lodowy Szczyt i Baranie Rogi (1911, z Kregczym i Rokfalusym)^[1],
• pierwsze wejście zachodnią granią na Jaworowy Szczyt (17 sierpnia 1905 r., z Grószem i Gyulą Gretzmacherem),
• pierwsze wejście północną granią na Śnieżny Szczyt (13 lipca 1912 r., z Grószem),
• pierwsze wejście południowo-zachodnią granią na Sławkowski Szczyt od Siennej Przehyby (lipiec 1912 r., z Grószem),
• pierwsze wejście północną granią na Wielką Śnieżną Turnię (13 lipca 1912 r., z Grószem),
• pierwsze wejście północno-wschodnią granią na Koprowy Wierch (21 sierpnia 1912 r., z Lajosem K. Hornem)^[2].

Przypisy