Zoomorfizm
Bóg Anubis ma ciało człowieka i głowę szakala
Zoomorfizm – w sztuce plastycznej przedstawianie w kształcie zwierząt (realnych lub fantastycznych) bóstw, pojęć abstrakcyjnych, zjawisk przyrody itp.
Starożytni Egipcjanie przedstawiali swoich bogów jako pół ludzi, pół zwierzęta (ciało człowieka i głowa zwierzęcia) lub stosowano atrybuty zwierzęce[1]. Czczono także te zwierzęta, które symbolizowały bóstwa, np. jeżeli czczono Horusa, to także sokoły.
Ornament zawierający motywy zoomorficzne popularny był w sztuce Wikingów w IX-XI wieku[2]. W okresie renesansu i klasycyzmu motywy zoomorficzne często były częścią składową groteski, arabeski[3][1].
Przypisy
- ↑ a b Sztuka świata. T. 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ Zwolińska Krystyna, Malicki Zasław: Mały słownik terminów plastycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974.
- ↑ Kubalska-Sulkiewicz Krystyna, Bielska-Łach Monika, Manteuffel-Szarota Anna: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007