Zorkij (aparat fotograficzny)

Zorki 3-C

Zorki 4 z 1963 roku

Zorki 10

Zorkij (ros. Зоркий), zwany także Zorki, popularnie Zorka – radziecki aparat dalmierzowy będący kopią aparatu Leiki.

Po drugiej wojnie światowej rosyjskie zakłady optyczne w Krasnogorsku zaczęły produkować aparaty fotograficzne. Od 1946 były produkowane aparaty marki Moskva. Później aparaty marki FED w fabrykach na Ukrainie, ze znakiem Krasnogorskich zakładów optycznych. W końcu wypuszczono nową linię aparatów FED-Zorki. Jednak w 1949 roku wprowadzono zmiany w budowie aparatu (m.in. możliwość wpięcia wężyka spustowego). Tak powstała marka Zorkij.

Modele aparatów

Ta sekcja od 2017-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

• Zorki 1 (1948–1956)
• Zorki 3 (1951–1954)
• Zorki 2 (1954–1956)
• Zorki 3M (1954)
• Zorki S (1955–1958)
• Zorki 2S (1955–1960)
• Zorki 3S (1955–1956)
• Zorki 4 (1956–1973)
• Zorki 35M (prototyp 1969)
• Zorki 5 (1958–1959)
• Zorki Mir (1959–1961)
• Zorki 6 (1959–1966)
• Zorki 10 (1964)
• Zorki 11 (1964)
• Zorki 12 (1967)
• Zorki 4K (1973–1980)

Zorkij 1

Pierwszy model, będący prawie identyczny z pierwowzorem. Różnił się od niego jakością wykonania, możliwością wpięcia wężyka spustowego, oraz zastosowaniem zmodernizowanego obiektywu Industar- 22 3.5/50. Na jego podstawie produkowano pierwsze modele aparatu Zenit. Długość czasów otwarcia migawki, pozostała identyczna jak w kamerze FED (tj. od 1/500 do 1/25). Aparat produkowano w latach 1948-1956. W 1954, doczekał się modelu pochodnego, Zorkij 2, różniącego się dodanym samowyzwalaczem i uszkami do paska.

Zorkij S

Zmodernizowana wersja modelu pierwszego, produkowana w latach 1955-1958. Różniła się dodanym gniazdem do synchronizacji z lampami błyskowymi, a także bardziej zabudowanym korpusem. W latach 1955-1960 wytwarzano również wersję 2S, która była modelem S z wbudowanym samowyzwalaczem. Również od tej wersji zaczęto dostarczać aparat z obiektywem Industar 50 3.5/50.

Zorkij 3

Model 3 (produkowany od 1951) wprowadził znaczące zmiany. Zwiększono zakres czasów otwarcia migawki, od 1 sekundy, do 1/1000 sekundy. Wymieniono także tył aparatu (teraz cała tylna ścianka była zdejmowana), ułatwiając wymianę filmu, oraz sprzężono dalmierz z wizjerem. Model 3M (w produkcji od 1954), różnił się pokrętłem ustawiania czasów otwarcia migawki. Produkcję obu aparatów, zakończono w 1956 roku.

Zorkij 4

W latach 1951-1956 produkowano przejściowy model, Zorkij 3S. Od poprzednika różnił się wyglądem, oraz dodanym gniazdem synchronizacji z lampą błyskową. W 1956, do produkcji trafił właściwy model 4, który wniósł do konstrukcji samowyzwalacz. Aparat posiadał wymienne obiektywy z gwintem 39x1, kompatybilnym z Leica. Sprzedawany był z obiektywem Jupiter-8 1:2/50 lub Industar-50 1:3,5/50. Migawka płócienna, szczelinowa o przebiegu poziomym, synchronizacja z lampą błyskową przy czasie 1/30 s. Wizjer wyposażony w korektę ostrości wzroku. Aparat był produkowany w ogromnym nakładzie. W 1973 pojawił się model 4K, w którym pokrętło naciągu migawki i filmu zastąpiono wygodniejszą dźwignią szybkiego naciągu. Równolegle budowano model Mir, który nie wyposażono w czasy długie oraz 1/1000 sekundy, a także oferowano z obiektywem Industar 50. Produkcję Zorkij 4K, zakończono w 1980 roku.

Zorkij 5/6

W 1958, rozpoczęto produkcję modelu 5, który był bardzo skromnym (w porównaniu do 4) modelem. Był pochodny od Zorkij S, nie posiadał tak szerokiego jak w "czwórce" zakresu czasów migawki, a także wymiana filmu, odbywała się w tylko przez zdejmowany spód. W porównaniu do modelu S. posiadał zmodernizowany wygląd, złącza do dwóch typów lamp, a także scalony wizjer z dalmierzem, pamiętnik czułości negatywu, oraz wygodną dźwignię przesuwu filmu i naciągu migawki. W 1959, zastąpiono go Zorkij 6, który posiadał samowyzwalacz, oraz zdejmowaną tylną pokrywkę. Model 6, produkowano do 1966 roku.

Zorkij 10

W 1964, powstał nowy aparat, będący wysoce zautomatyzowaną konstrukcją. Parametry ekspozycji (czas otwarcia migawki, przysłona) ustalał on na podstawie światłomierza, umieszczonego wokół obiektywu Industar 63. Ostrość można było ustawić za pomocą dalmierza w modelu 10; model 11 różnił się tylko jego brakiem. W 1967, dołączono do oferty model 12, używający kasetki rapid, zamiast tradycyjnych klisz. Wszystkie aparaty serii 10, wyróżniały się nowoczesnym wzornictwem. Wszystkie "pokrętła", przeniesiono albo na obiektyw, albo na spód. Produkcję zakończono w 1977 roku.