Zrubań
 Zrubań 776 m n.p.m. widziany od strony Bukowicy nad Nowotańcem 541 m n.p.m. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość | 776 m n.p.m. |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 49°28′13″N 21°57′25″E/49,470278 21,956944 | |
Zrubań (też: Skibce; 776 m n.p.m.) – szczyt górski w Paśmie Bukowicy w Beskidzie Niskim.
Leży w północnej części właściwego Pasma Bukowicy. Stanowi pierwsze (licząc od północy) z wielu wypiętrzeń pasma i jedno z najwyższych. Jest zwornikiem bocznego grzbietu odgałęziającego się na północ, który przez Polanę i Spalony Horbek schodzi ku dolinie Wisłoka przy wsi Pastwiska i stanowi północne przedłużenie pasma.
Stoki po obu stronach grzbietu dość strome, miernie rozczłonkowane, zalesione, w większości dorodnymi buczynami. Południowe stoki grzbietu w rejonie szczytu, zwane dawniej Nad Budyskiem (jak i położonej ok. 0,9 km na południowy wschód Pańskich Łuk) obejmuje rezerwat przyrody Bukowica.
Łemkowie z Puław znali dawniej ten szczyt jako Skibci, natomiast mieszkańcy sąsiedniego Darowa mówili nań Wysoka Deber. Na mapach austriackich sprzed I wojny światowej figurował on jako Zrubań. Na współczesnych mapach nazwą Zrubań (Skibce) zazwyczaj oznaczany jest błędnie sąsiedni szczyt – Pańskie Łuki (778 m n.p.m.)[1].
W okresie I wojny światowej góra była miejscem krwawych zmagań wojsk rosyjskich oraz wojsk austro-węgierskich i niemieckich. 7 maja 1915 wzgórze zostało ostatecznie zdobyte przez 11 bawarską dywizję piechoty[2]. W 1943 postawiono w tym miejscu wieżę obserwacyjną[3].
Grzbietem przez szczyt biegnie leśna dróżka, którą wiedzie czerwono znakowany 
szlak turystyczny: Puławy - Zrubań – Pańskie Łuki (778 m n.p.m.) – Tokarnia (778 m n.p.m.) – Przybyszów – Kamień (717 m n.p.m.) – Komańcza (Główny Szlak Beskidzki)
Bibliografia
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.
Przypisy
- ↑ Krukar W., Kryciński S.: op. cit., s. 145
- ↑ 11. ID., die Bukowica vollends in die Hand zu bekommen. w : ÖSTERREICH-UNGARNS LETZTER KRIEG 1914-1918 DAS KRIEGSJAHR 1915, Österreich-Ungarns letzter Krieg, 1914-1918. Bundesministerium für Landesverteidigung, str. 353
- ↑ Beskid Niski - kompendium wiedzy o Beskidzie Niskim; górach,ludziach,historii i architekturze, www.beskid-niski.pl [dostęp 2017-11-15].
Media użyte na tej stronie
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Czerwony szlak turystyczny.
Autor: Silar, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pasmo Bukowicy widziane z Bukowicy nad Nowotańcem 541 m n.p.m.
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief ocation map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 50.9 N
- S: 48.95 N
- W: 21.03 E
- E: 23.66 E