Zuni Folding-Fin Aircraft Rocket

Zuni FFAR[1]
Ilustracja
Pocisk Zuni
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

China Lake

Rodzaj

powietrze-ziemia lub powietrze-powietrze

Przeznaczenie

ogólnego przeznaczenia

Data konstrukcji

1950

Lata produkcji

od 1957

Operacyjność

1971 – obecnie (wersja MK-71)

Długość

MK-16 1,95 m (tylko silnik)
MK-71 1,94 m (tylko silnik),
ok. 2,4–2,8 m w zależności od głowicy

Średnica

130 mm

Masa

MK-16 26,7 kg (silnik)
MK-71 36,1 kg (silnik)
56,8 kg (MK-71 z głowicą burzącą MK 24 MOD 0/1)
56,3 kg (MK-71 z głowicą przeciwczołgową MK 32 MOD 0)

Napęd

paliwo stałe

Prędkość

2600 km/h

Zasięg

8 km

Naprowadzanie

niekierowany

Typ głowicy

kumulacyjna, burząca, zapalająca, przeciw radarom, dymna

Użytkownicy
USA

Zuni Folding-Fin Aircraft Rocket (Zuni FFAR) – pocisk lotniczy o składanych stabilizatorach – niekierowany pocisk rakietowy klasy powietrze-ziemia, kalibru 127 mm (5 cali), używany przez siły zbrojne USA; następca pocisku HVAR. Może być wyposażony w różnorodne głowice, w tym zawierające metalizowane paski do zakłócania pracy radarów (ang. chaff). Pocisk Zuni najczęściej odpala się z wyrzutni LAU-10. Obecna wersja, MK 71, ma kaliber 130 mm (5,12 cala). Uwaga: nie ma stałego oznaczenia dla pocisku Zuni, numery wersji zazwyczaj oznaczają wersję silnika[1].

W 1967 przypadkowe (w wyniku zwarcia) odpalenie rakiety MK-32 Zuni spowodowało katastrofalny pożar na lotniskowcu USS „Forrestal”, w wyniku którego zginęło 134 marynarzy[1][2]. Jednym z ocalałych (uciekł z płonącego samolotu przeskakując nad rozlanym paliwem) był John McCain. Dwa lata później pożar na USS „Enterprise”, też spowodowany przez wadliwy pocisk Zuni, spowodował śmierć 27 ludzi[2].

Przypisy

  1. a b c Andreas Parsch: Air-Launched 5-Inch Rockets (ang.). W: Directory of U.S. Military Rockets and Missiles [on-line]. s. Appendix 4: Undesignated Vehicles. [dostęp 2014-05-31].
  2. a b On the Brink 1960–1969. W: Roy A. Grossnick: United States Naval Aviation 1910-1995. Washington: Department of the Navy -- Naval Historical Center, 1997. LCCN 98802152.
F-4 Phantom wystrzeliwujący pociski Zuni

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Zuni unguided rocket.jpg
Autor: Cliff, Licencja: CC BY 2.0
U.S. Navy Zuni was an improved version of the HVAR (High Velocity Aircraft Rocket), also called the Holy Moses, which was used during World War II as an air-to-surface weapon. The Zuni had a greater velocity than the HVAR, more penetrating power, and longer range. The Zuni's fins automatically unfolded when the missile left its launcher. The Zuni was designed for use against enemy bombers, pillboxes, gun emplacements, trains, vehicle convoys, ammunition dumps, and small ships. The Zuni was very inexpensive, costing about $400 each, and served as both an air-to-surface and air-to-air missile. It was used to the 1980s. Steven F. Udvar-Hazy Center.
F-4B VF-143 firing rockets NAN1-65.jpg

A U.S. Navy McDonnell F-4B-16-MC Phantom II (BuNo 151408) of Fighter Squadron 143 (VF-143) "Pukin´ Dogs" firing 12.7 cm (5 in) "Zuni"-rockets during an exercise in 1964. VF-143 was assigned to Attack Carrier Air Wing 14 (CVW-14) aboard the U.S. aircraft carrier USS Constellation (CVA-64) from 5 May 1964 to 1 February 1965. Aircraft of CVW-14 were among the first to fly strikes in the Vietnam War on 5 August 1964.

The F-4B 151408 was later lost in an accident off California (USA) on 22 April 1967.