Związek Komunistów

Związek Komunistów – tajna organizacja propagandy komunistycznej, utworzona w 1847 r. przez Karola Marksa i Fryderyka Engelsa z przekształcenia chrześcijańsko-socjalistycznego Związku Sprawiedliwych. Ideologia ZK została przedstawiona w "Manifeście Komunistycznym" (1848). Związek działał m.in. w Niemczech, Anglii, Belgii, Francji i Szwajcarii i zrzeszał członków z wielu krajów (m.in. z Polski) czym podkreślał międzynarodowy charakter ruchu robotniczego. Członkowie ZK wzięli czynny udział w niemieckiej Wiośnie Ludów postulując zjednoczenie Niemiec i ustanowienie republiki demokratycznej (co miało otworzyć drogę do rewolucji komunistycznej). Po klęsce rewolucji w 1850 r. doszło do rozłamu w Związku na frakcję umiarkowaną (Marks, Engels) i radykalną (August Willich, Karl Schapper). W 1852 r. organizacja została rozbita przez policję pruską (koloński proces komunistów).

Bibliografia

• Franciszek Mehring, Historia socjaldemokracji niemieckiej, Warszawa 1963, t. I, s. 496-504; t. II, s. 146-148, 264-26, 279-297.