Związek Przyjaciół Panta Koina
Związek Przyjaciół Panta Koina (gr. Παντα Κοινα – Wszystko Wspólne) – powstał pod koniec 1817 w Warszawie. Była to tajna i nielegalna organizacja studencka o charakterze opozycyjnym. Prowadziła działalność literacką i propagowała samokształcenie.
Sposób zorganizowania i działalności zaczerpnęła od lóż wolnomularskich. Liczyła ok. 20 członków. Czołowymi działaczami organizacji byli K.B. Hoffman i L. Koehler.
Po wyjeździe Ludwika Mauersbergera do Berlina organizacja podupadła, a w 1822 została do reszty rozbita przez policję.
Bibliografia
- Piotr Czerwiński, Vademecum Historia – cz. 1, Wyd. Greg, Kraków.