Zwierciadło dla zarządzających

Zwierciadło dla zarządzających (ang. The Mirror for Magistrates) – wielkie objętościowo dzieło zbiorowego autorstwa wydawane kilkakrotnie w Anglii w stale poszerzanych wersjach w epoce panowania Tudorów (XVI wiek).

Charakterystyka ogólna

Utwór stanowi zbiór żywotów (biografii) różnych historycznych postaci, opowiadanych z położeniem szczególnego nacisku na tragiczny koniec ich ziemskiej drogi. Dzieło miało stanowić kontynuację Upadku książąt piętnastowiecznego poety Johna Lydgate’a. Tradycyjnie za głównego współautora uznawano Thomasa Sackville’a[1]. W roli pierwszego antologisty wystąpił William Baldwin, namówiony do tego zadania przez mistrza drukarskiego Johna Waylanda[2]

Forma

Utwór został napisany przy wykorzystaniu strofy królewskiej, czyli zwrotki siedmiowersowej rymowanej ababbcc, wprowadzonej do poezji angielskiej przez Geoffrey'a Chaucera[3], a używanej między innymi przez wspomnianego Johna Lydgate’a.

But what thing may suffice unto the greedy man?
The more he hath in hold, the more he doth desire;
Happy and twice happy is he, that wisely can
Content himself with that, which reason doth require,
And moyleth for no more then for his needefull hire;
But greediness of mind doth seldom keep the syse,
To whom enough and more doth never well suffice[4].

Treść

Utwór składa się z exemplów, czyli biografii sławnych osób, przedstawionych ludziom jako wzór pozytywny lub negatywny. Tytuł sugeruje, że poszczególne żywoty mają być edukacyjnymi obrazami dla rządzących państwem, podobnie zresztą jak kroniki dramatyczne, znane z twórczości Christophera Marlowe'a (Edward II) i Williama Szekspira (Henryk V, Ryszard III). W tamtych czasach jakakolwiek bezpośrednia krytyka władcy była uznawana za obrazę majestatu i kończyła się w lochu albo na szafocie[5]. Tylko duchownym i błaznom wolno było napominać monarchę, a i to w ograniczonym zakresie. Thomas More za sprzeciw wobec decyzji króla Henryka VIII zapłacił głową[6]. Nakreślone w Zwierciadle dla zarządzających sylwetki miały za zadanie w zawoalowany sposób wpływać na postępowanie króla lub królowej, przypominając im smutny los wielu tyranów, usuniętych z tronu przez własnych poddanych.

Przypisy

  1. Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, Wrocław 1981, s. 118.
  2. Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, o.c., tamże.
  3. Zobacz: Wiktor Jarosław Darasz, Mały przewodnik po wierszu polskim, Kraków 2003, s. 148-149.
  4. Zmodernizowany pod względem ortografii tekst według wydania Mirror for Magistrates. In five parts. Volume II. Edioted by Joseph Haslewood, London 1815, s. 16.
  5. Porównaj: Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, o.c., tamże.
  6. Przemysław Mroczkowski, Historia literatury angielskiej. Zarys, o.c., s. 114.