Zwierzęca miłość
Ulrich Seidl, Österreichischer Filmpreis 2013 | |
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery | 29 sierpnia 1996 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 120 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | Ernst Schönmann |
Muzyka | Ekkehart Baumung |
Zdjęcia | Peter Zeitlinger |
Montaż | Michael Glawogger |
Produkcja | Hans Selikovsky |
Zawartość tej strony może naruszać prawa autorskie. Tekst źródłowy prawdopodobnie pochodzi z:
|
Zwierzęca miłość (niem. Tierische Liebe) – austriacki film dokumentalny z 1996 roku w reżyserii Ulricha Seidla.
Fabuła
Bohaterami filmu są zwykli, samotni ludzie, mieszkający w wielkim mieście, w Wiedniu. Opowiada o izolacji i rozpaczy, jako konsekwencji nowoczesnej urbanizacji[1]. Film ukazuje serię smutnych losów ludzi, którzy są wyobcowani i pozbawieni więzi społecznych, stają się przywiązani do swoich towarzyszy zwierząt. Miłość zwierzęcia do człowieka potrafi być bezinteresowna i czysta. Uczucia człowieka do zwierzęcia mogą natomiast łatwo przekroczyć cienką granicę pomiędzy przywiązaniem a patologią. Seidl patrzy na ludzi, którzy pozostają ze swoimi pupilami w przypominającej toksyczne małżeństwo symbiozie: razem jedzą, śpią, wymieniają czułości[2]. Ludzie, których psy, szczury, króliki i inne zwierzęta domowe służą jako partnerzy konwersacji, partnerzy życiowi obdarzani miłością jak i współlokatorzy. Niektóre zwierzęta domowe służą swoim panom, jako seksualni partnerzy, podczas gdy inne są świadkami scen erotycznych z udziałem ich właścicieli. Bohaterowie filmu pochodzą ze wszystkich warstw społecznych, zarówno właściciele wypielęgnowanych pudli jak i ludzie z marginesu społecznego żyjący w warunkach uwłaczający ludzkiej godności[3]. Film jest zarówno groteskowy jak i smutny, ale jednocześnie oszałamiający. Trzeci film Ulricha Seidla wywołał skandal w Austrii i zebrał złe recenzje, ale za granicą stał się uznanym kultowym filmem. Jest postrzegany jako jeden z najbardziej niepokojących filmów w świecie Seidla[1]. Podczas oglądania filmu Werner Herzog skomentował go[2]:
Nigdy nie przyglądałem się piekłu z tak bliska.
Film jest zabroniony w Norwegii od 1997 roku[4]. Wyświetlany był na wielu festiwalch, m.in.: Kommunalkino Bremen, Munich International Filmwoche, 25th Unabhängiges FilmFest Osnabrück, Taipei Film House - Les spectacles du réel, Kulturforum/Bucharest, Cineteca Nacional/Mexico, Motovun FF, Thessaloniki IFF, New Horizons IFF, Indielisboa, Jenjou IFF/Seoul, Deutsches Filminstitut, Taipei FF, Toronto IF[5].
Nagrody
- Potsdam FF 1996 – Best Documentary
Obsada
- Ernst Schönmann
- Franz Dolesch
- Renée Felden
- Franz Holzschuh
- Peter Kristek
- Fritzi Schmied
- Herbert Scholz
- Gabi Tairi
- Christina Yildiz
Przypisy
- ↑ a b Animal Love - Synopsis. Ulrich Seidl. [dostęp 2018-04-13]. (ang.).
- ↑ a b Zwierzęca miłość. Stowarzyszenie Filmowców Polskich. [dostęp 2018-04-13].
- ↑ Animal Love. Dafilms.com. [dostęp 2018-04-13]. (ang.).
- ↑ Disturbing "documentary" from Austrian suburbia. IMDb.com. [dostęp 2018-04-13]. (ang.).
- ↑ Animal Love - Festivals. Ulrich Seidl. [dostęp 2018-04-13]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zwierzęca miłość w bazie Filmweb
- Zwierzęca miłość w bazie IMDb (ang.)
- Oficjalna strona Ulricha Seidla
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Commons-emblem-restricted-permission.svg: GNOME icon artists, User:ViperSnake151 and User:FleetCommand
- Commons-emblem-copyright.svg: GNOME icon artists and ViperSnake151
- Commons-emblem-query.svg: GNOME icon artists and ViperSnake151
- This praca pochodna: Fleet Command
A symbol that conveys the concept of "copyright protection". Modification of File:Commons-emblem-copyright.svg, based on File:Commons-emblem-query.svg.
Autor: Manfred Werner - Tsui, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ulrich Seidl, Austrian Film Awards 2013 (Vienna).