Zwierzchnicy Kościoła greckokatolickiego (Ukraińskiej Cerkwi greckokatolickiej)

Zwierzchnicy Kościoła unickiego, zwanego później greckokatolickim, który powstał w wyniku unii brzeskiej w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W wyniku rozbiorów Polski terytorium Kościoła i jego wierni znaleźli się pod władzą trzech państw zaborczych, prowadzących własną politykę wobec unitów. Obecnie za jego kontynuację uważany jest Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego (Ukraińska Cerkiew Greckokatolicka), w którego skład wchodzą archieparchia lwowska (zdelegalizowana przez władze komunistyczne w 1946, reaktywowana w 1991) i archieparchia przemysko-warszawska (niegdyś przemyska – zdelegalizowana przez władze komunistyczne w 1946, reaktywowana w 1991), wywodzące się bezpośrednio z Kościoła unickiego w Rzeczypospolitej.

Metropoliciarcybiskupi kijowscy, haliccy i całej Rusi

(siedzibą unickich metropolitów kijowskich było Wilno)

Biskupi unickiej diecezji supraskiej

(zwierzchnicy unitów pod zaborem pruskim)

Metropolici cerkwi unickiej w Rosji

(arcybiskupi "prawobrzeżni" – zależni od Rosji, nieuznający mianowanych przez papieża metropolitów rezydujących we Lwowie)

Uniccy biskupi chełmscy

(zwierzchnicy grekokatolików pod władzą Rosji w l. 1839–1875)

Metropolici haliccy – arcybiskupi lwowscy

(zwierzchnicy grekokatolików w Galicjizabór austriacki do 1918 r.)

Metropolici – arcybiskupi więksi lwowscy

Metropolici – arcybiskupi więksi kijowsko-haliccy

Zobacz też