Zwoleń (gmina 1870–1925)
| gmina wiejska | |
| 1870-1915, 1919–1925[1] | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Siedziba | |
Portal  Polska | |
Zwoleń (do 1870, 1915–1919 i od 1925 miasto Zwoleń) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1925 w woj. kieleckim. Siedzibą władz gminy była osada miejska Zwoleń.
Gmina Zwoleń powstała 1 stycznia?/ 13 stycznia 1870 w powiecie kozienickim w guberni radomskiej w związku z utratą praw miejskich przez miasto Zwoleń i przekształceniu jej w wiejską gminę Zwoleń w granicach dotychczasowego miasta (wraz z wsiami Prawa i Kopicucha)[2].
W 1915 roku austriackie władze okupacyjne wprowadziły administrację cywilną i przekształciły wiejską gminę Zwoleń ponownie w miasto, liczące w 1916 roku 7072 mieszkańców[3]. Władze polskie nie uznały jednak Zwolenia za miasto w 1919 roku, przez co Zwoleń powrócił do statusu gminy wiejskiej[4].
W okresie międzywojennym gmina należała do powiatu kozienickiego w woj. kieleckim. Jako gmina wiejska jednostka przestała funkcjonować 1 lipca 1925 roku w związku z ponownym nadaniem Zwoleniowi praw miejskich i przekształceniu jednostki w gminę miejską (formalnie było to wyłączenie Zwolenia z gminy Zwoleń, przekształcenie go w gminę miejską, a następnie dołączenie do miasta reszty obszaru dotychczasowej gminy Zwoleń, czyli wsi Praga i Kopiciucha oraz osady młynarskiej Regułt), jednocześnie do miasta Zwolenia przyłączono z gminy Tczów wsie Wójtostwo Zwoleń, Łysocha i Stanisławów, kolonie Linówek i Józefów oraz ośrodek pofolwarczny Starostwo Zwoleń[5].
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Postanowienie z 24 października (5 listopada) 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, s. 419)
- ↑ Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
- ↑ Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 62, poz. 435
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).