Zygfryd Blaut
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Zygfryd Ewald Blaut | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 2 marca 1943 Gogolin | ||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 21 kwietnia 2005 Opole | ||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 173 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | pomocnik, stoper | ||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Zygfryd Ewald Blaut (ur. 2 marca 1943 w Gogolinie, zm. 21 kwietnia 2005 w Opolu) – polski piłkarz, dwukrotny mistrz Polski w barwach Legii Warszawa, reprezentant Polski (w jednym meczu), trener; młodszy brat Bernarda, również piłkarza.
Życiorys
Z zawodu ślusarz i instruktor piłki nożnej. Występował na boisku na pozycji obrońcy (stopera). Bronił barw kolejno Budowlanych Gogolin (1957–1959), Odry Opole (1959–1963), Śląska Wrocław (1963–1964), ponownie Odry (1964), ponownie Śląska (1965–1968), Legii Warszawa (1968–1974) i Polonii Warszawa (1974). Jako zawodnik Odry, Śląska i Legii występował w polskiej ekstraklasie, osiągając największe sukcesy z Legią – 1969 i 1970 mistrzostwo Polski, 1973 Puchar Polski. Jego karierę ograniczyła poważna kontuzja ścięgna Achillesa, odniesiona podczas sportowej wyprawy Legii do Hiszpanii i Ameryki Południowej (1971/1972).
Jako piłkarz nosił boiskowe przydomki „Malina” i „Drops”. O jego roli w Legii – pierwszego rezerwowego obrońcy – napisano: „Gracz o nieprawdopodobnej intuicji. Jako stoper umiał się ustawić tak, że większość piłek kierowanych na pole karne trafiała do niego. Kiedy któryś z obrońców podstawowego składu nie mógł grać, wchodził Zyga i nikt nie mógł powiedzieć, że Legia była osłabiona.” [1].
Po zakończeniu kariery piłkarskiej był m.in. trenerem Odry Opole. Zmarł w wieku 72 lat na zapalenie płuc, do końca życia będąc szkoleniowcem drużyny z Opola.
Reprezentacja Polski
Jedyny występ w reprezentacji Polski zaliczył 22 lipca 1970 w Szczecinie, w meczu z Irakiem.
| l.p. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Rozgrywki | Grał | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 22 lipca 1970 | Szczecin |  Irak |
Sukcesy
Legia Warszawa:
- Mistrz Polski: 1969, 1970
- Puchar Polski: 1973
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Stefan Szczepłek, Bożena Lidia Szmel, Legia to potęga, Katowice 2004 (9. część cyklu "Kolekcja klubów" wydawnictwa GiA)
Przypisy
- ↑ Andrzej Gowarzewski, Stefan Szczepłek, Bożena Lidia Szmel, Legia to potęga, Katowice 2004, str. 112
Linki zewnętrzne
- Notka biograficzna na Historia Odry Opole
- Zygfryd Blaut na Football Database.eu
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
