Zygfryd von Boock

Zygfryd von Boock
Data i miejsce urodzenia

XIV wiek
Słupsk

Data śmierci

15 maja 1446

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

10 maja 1424

Sakra biskupia

brak danych

Zygfryd von Boock, Siegfried von Boock (Zygfryd von Buch, Zygfryd von Bock, Zygfryd von Buck) (ur. XIV wiek w Słupsku, zm. 15 maja 1446) – rzymskokatolicki duchowny, biskup kamieński.

Życiorys

Pochodził ze słupskiej rodziny mieszczańskiej, ukończył szkołę parafialną przy Kościele Mariackim w Słupsku, był wikariuszem generalnym biskupa Magnusa (1419, 1421 i od 1422) i archidiakonem pyrzyckim. Pełnił również funkcję kanclerza króla Eryka Pomorskiego, który po powrocie z Ziemi Świętej, za wyświadczone przysługi, postanowił podnieść jego godność, co dokonało się 10 maja 1424, gdy otrzymał nominację biskupią. Już 2 lipca 1424 zatwierdził jako biskup fundację ołtarza w Stargardzie.

Rządy biskupie przypadły mu w trudnych czasach, gdyż część dóbr biskupich (Polanów, Lipie, Maszewo i Golczewo) znajdowała się w rękach księcia Bogusława IX, który nie przejmował się klątwą nań nałożoną. Nowy biskup chciał sprawę załatwić łagodnie, ale kiedy nie przyniosło to efektu, wystarał się, aby w czasie Soboru w Bazylei odnowiono klątwę nałożoną na księcia, który ostatecznie został skazany na banicję, co jednak nie zostało wyegzekwowane. Dopiero 1 maja 1436 w Kołobrzegu książę zawarł układ z biskupem, który zakończył wieloletni spór. Bogusław zobowiązał się do wypłaty 20 000 grzywien za 15 lat utrzymania spornych dóbr w zastawie, a następnie miał zwrócić otrzymaną kwotę. Ponadto książę przejął kuratelę nad biskupstwem, czyli biskup i kapituła zobowiązali się, że nie będą wybierali biskupów ani kanoników kamieńskich bez wiedzy i woli księcia.

Zygfryd von Boockw 1426 potwierdził jako biskup decyzję poprzednika związaną z papieską różą (książę Warcisław IX otrzymał ją od Grzegorza XII) wystawianą w kościele w Podgłowie, aby w połowie postu ukazywać ją publicznie, przez co wierni mogli uzyskać czterdziestodniowy odpust.

W 1437 podczas nabożeństwa w kołobrzeskiej kolegiacie rycerz Piotr Schlieffen nazwał obecnego w świątyni bpa Zygfryda kacerzem, zdrajcą, profanem, a następnie poprowadził atak na dwór biskupi w mieście. Doprowadziło to do wieloletniej otwartej wojny Kołobrzegu z biskupstwem, którą zakończył dopiero następca Zygfryda na stolicy biskupiej.

Bp Zygfryd von Boock zmarł 15 maja 1446.

Bibliografia

  • Dzieje Słupska, Słupsk 1986, s. 107.
  • Thomas Kantzow, Pomerania, tom 1, Szczecin 2005 (s. 474, 512–515, 523, 529, 539, 563), ISBN 83-89341-18-2.