Zygmunt Łempicki (profesor)

Zygmunt Łempicki
Data i miejsce urodzenia11 maja 1886
Sanok
Data i miejsce śmierci21 czerwca 1943
KL Auschwitz
Narodowośćpolska
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Zygmunt Łempicki (ur. 11 maja 1886 w Sanoku, zm. 21 czerwca 1943 w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz) – profesor literatury niemieckiej, teoretyk literatury.

Życiorys

Urodził się 11 maja 1886 w Sanoku[1]. W latach 1904–1908 studiował filologię germańską i klasyczną na Uniwersytecie Lwowskim[1], a także filozofię u Kazimierza Ajdukiewicza. Studia uzupełniał w Berlinie i Getyndze[1]. Pracował jako nauczyciel gimnazjalny we Lwowie. W 1916 habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim[1], od 1 maja 1919 był profesorem nadzwyczajnym, a od 1 października 1920 profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego[1], kierownikiem katedry literatury i języka niemieckiego. Należał m.in. do PAU, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Polskiego Towarzystwa Neofilologicznego. 20 stycznia 1938 został wybrany członkiem rady głównej Towarzystwa Pracy Społeczno-Gospodarczej[2].

Publikował recenzje teatralne, muzyczne i literackie, a także artykuły dotyczące polityki i życia społecznego i gospodarczego na łamach m.in. „Pamiętnika Literackiego”, „Ruchu Literackiego”, „Kuriera Polskiego” i „Kuriera Warszawskiego”. Redagował wydanie pięciotomowej, ilustrowanej, encyklopedii młodzieżowej Świat i życie. Zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury opublikowanej w latach 1933–1936 we Lwowie i w Warszawie[3].

11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Osadzony na Pawiaku, 28 kwietnia 1943 został wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz[5].

Był żonaty z Marią Wandą z Rehmanów (1888–1967), córką geografa, profesora Uniwersytetu Lwowskiego Antoniego Rehmana.

Niektóre prace

  • W sprawie uzasadnienia poetyki czystej (1921)
  • Idea a osobowość w historii literatury (1920)[6]
  • Literatura, poezja, życie (1936)[7]
  • Pozytywizm, neoidealizm i neopozytywizm w historii literatury (1939)
  • Twórca i dzieło w poezji (1948)
  • Osnowa, wątek, motyw (1926)
  • Geschichte der deutschen Literaturwissenschaft (1920)[8]
  • Renesans, Oswiecenie, Romantyzm (1923)[9].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 441.
  2. ↑ Komunikat Towarzystwa Pracy Społeczno-Gospodarczej. „Drogi Polski”. Nr 2, s. 136, 1938. 
  3. ↑ Łempicki 1933 ↓.
  4. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
  5. ↑ Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa 1985, s. 420.
  6. ↑ Zygmunt Łempicki, Idea a osobowość w historji literatury : wykład wstępny przy objęciu katedry filologii germańskiej w Uniwersytecie Warszawskim dnia 15 października 1919 r., Lwów: Książnica Polska Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych (Lwów, 1920.
  7. ↑ Zygmunt Łempicki, Literatura, poezja, życia, Warszawa: Instytut Literacki, 1936.
  8. ↑ Zygmunt Łempicki, Geschichte der deutschen Literaturwissenschaft bis zum Ende des 18. Jahrhunderts, Göttingen: Vandenhoeck, 1920.
  9. ↑ Zygmunt Łempicki, Renesans, oświecenie, romantyzm, Warszawa ; Lwów: Książnica Polska - Tow. Nauczycieli Szkół Wyższych, 1923.

Bibliografia

Linki zewnętrzne